Ο άνδρας εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει το παραμικρό ίχνος. Στην ίδια περιοχή, στη Ρωσία, το 1959 είχαν χάσει τη ζωή τους μυστηριωδώς εννέα άτομα. Αιτία θανάτου τους, σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα, ήταν μια "άγνωστη δύναμη"
Η προ ημερών εξαφάνιση ενός τουρίστα χωρίς να αφήσει το
παραμικρό ίχνος στο πέρασμα Ντιάτλοφ στα Ουράλια όρη της Ρωσίας, φέρνει
και πάλι στο προσκήνιο το μυστήριο που περιβάλει την περιοχή, η οποία
έγινε γνωστή από τον ανεξήγητο θάνατο μιας ομάδας πεζοπόρων το 1959.
Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, ο Αλεξάντρ Αντρέεφ από το
Εκατέρινμπουργκ αναφέρθηκε ότι χάθηκε στο πέρασμα, σε πεζοπορία που
έκανε μόνος του στην απομακρυσμένη αυτή περιοχή. Αναμενόταν να
επιστρέψει στις 27 Φεβρουαρίου αλλά δεν εμφανίστηκε ποτέ. Μια ομάδα
εθελοντών ξεκίνησε αποστολή για να βρει τον βρει. Μέχρι στιγμής όμως,
έχει ανακαλύψει μόνο ένα μήνυμά του από τις 17 Φεβρουαρίου, στο οποίο
έλεγε ότι "όλα πάνε καλά", σύμφωνα με την καθημερινή εφημερίδα Moskovsky
Komsomolets.
Ο Αντρέεφ δεν ενημέρωσε την τοπική υπηρεσία έρευνας και διάσωσης προτού ξεκινήσει την πεζοπορία, παρά το γεγονός ότι η διαδρομή του ήταν άγνωστη. Η εν λόγω υπηρεσία κατάλαβε ότι αγνοούνταν μόνο αφότου οι συγγενείς του ζήτησαν βοήθεια.
Η ομάδα που αποτελούνταν από έμπειρους πεζοπόρους, μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου της Ουράλ, σχεδίαζε να περάσει με σκι 350 χιλιόμετρα μέσα από δάσος στα βόρεια Ουράλια με προορισμό το όρος Οτόρτεν. Το τελευταίο στην τοπική γλώσσα σημαίνει "Μην πάτε εκεί". Στις 12 Φεβρουαρίου 1959 τα εννέα άτομα δεν έκαναν αναφορά στον προγραμματισμένο προορισμό, το χωριό Βιζάι.
Οι πεζοπόροι άφησαν όλα τα πράγματά τους στην σκηνή, προσπαθώντας, προφανώς, να εγκαταλείψουν γρήγορα το σημείο. Τα σώματα πέντε εκ των μελών της ομάδας βρέθηκαν περίπου 1.5 χιλιόμετρο μακριά. Κάποια φορούσαν μόνο εσώρουχα και κάλτσες ενώ άλλα ήταν ξυπόλυτα. Υπήρχαν, επίσης, σημάδια πάλης, με σπασμένα κρανία και πλευρά. Σε μία από τις γυναίκες έλειπε η γλώσσα.
Η αναζήτηση των υπόλοιπων μελών της ομάδας διήρκεσε περισσότερο από δύο μήνες. Τελικά βρέθηκαν νεκρά σε δάσος, στην πλαγιά του βουνού.
Το περιστατικό παραμένει ένα από τα πιο αδιευκρίνιστα μυστήρια του 20ου αιώνα, καθώς η έρευνα της ΕΣΣΔ το 1959 απέτυχε να προσδιορίσει την αιτία θανάτου. Στην έκθεση αναφερόταν μόνο ότι σκοτώθηκαν από μια "άγνωστη δύναμη".
Επακόλουθο ήταν να δημιουργηθεί σειρά θεωριών. Κάποιοι αναφέρουν ότι η ομάδα σκοτώθηκε από χιονοστιβάδα, άλλοι υποστηρίζουν ότι ευθύνονται μυστικές στρατιωτικές δοκιμές ενώ υπάρχουν και εκτιμήσεις για αναμέτρηση με άγνωστο πλάσμα, παραφυσική δραστηριότητα ή ακόμα και UFO.
Το μέρος πάντως συνεχίζει να προσελκύει περίεργους τουρίστες και όσους είναι πρόθυμοι να δοκιμαστούν από τις ακραίες συνθήκες. Παράλληλα, φροντίσει να τροφοδοτεί τον μύθο του. Τον Ιανουάριο του 2016 μια ομάδα πεζοπόρων βρήκε στο πέρασμα το πτώμα ενός άνδρα περίπου 50 ετών. Αναγνωρίστηκε ως τοπικός "ερημίτης", με τους ερευνητές να διαπιστώνουν ότι έχασε τη ζωή του από υποθερμία.
Τον Σεπτέμβριο του 2017 ένα μέλος μιας ομάδας τουριστών "πέθανε ξαφνικά" ενώ έκανε πεζοπορία στην περιοχή. Οι λεπτομέρειες δεν αποκαλύφθηκαν αμέσως. Αργότερα έγινε γνωστό ότι ο 58χρονος πέθανε από καρδιακή ανακοπή.
Πηγή
Ο Αντρέεφ δεν ενημέρωσε την τοπική υπηρεσία έρευνας και διάσωσης προτού ξεκινήσει την πεζοπορία, παρά το γεγονός ότι η διαδρομή του ήταν άγνωστη. Η εν λόγω υπηρεσία κατάλαβε ότι αγνοούνταν μόνο αφότου οι συγγενείς του ζήτησαν βοήθεια.
Το μυστηριώδες παρελθόν του περάσματος
Ο Αντρέεφ εξαφανίστηκε σε μια από τις πιο δυσκολοδιάβατες περιοχές των Ουραλίων, η οποία στοιχειώνεται από άλυτα μυστήρια του παρελθόντος. Το πέρασμα πήρε το όνομά του από τον Ιγκόρ Ντιέτλοφ, τον αρχηγό μιας ομάδας πεζοπορίας που εξαφανίστηκε εκεί το 1959. Όλα τα μέλη εκείνης της ομάδας βρέθηκαν στη συνέχεια νεκρά.Η ομάδα που αποτελούνταν από έμπειρους πεζοπόρους, μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου της Ουράλ, σχεδίαζε να περάσει με σκι 350 χιλιόμετρα μέσα από δάσος στα βόρεια Ουράλια με προορισμό το όρος Οτόρτεν. Το τελευταίο στην τοπική γλώσσα σημαίνει "Μην πάτε εκεί". Στις 12 Φεβρουαρίου 1959 τα εννέα άτομα δεν έκαναν αναφορά στον προγραμματισμένο προορισμό, το χωριό Βιζάι.
Νεκροί από μια "άγνωστη δύναμη"
Η επιχείρηση διάσωσης που ξεκίνησε λίγο αργότερα είχε ως αποτέλεσμα τον εντοπισμό της σκηνής της στην πλαγιά του όρους Κόλατ Σιάκλ (Βουνό του Θανάτου στην τοπική γλώσσα) στις 26 Φεβρουαρίου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η σκηνή είχε κοπεί με αιχμηρό αντικείμενο από το εσωτερικό.Οι πεζοπόροι άφησαν όλα τα πράγματά τους στην σκηνή, προσπαθώντας, προφανώς, να εγκαταλείψουν γρήγορα το σημείο. Τα σώματα πέντε εκ των μελών της ομάδας βρέθηκαν περίπου 1.5 χιλιόμετρο μακριά. Κάποια φορούσαν μόνο εσώρουχα και κάλτσες ενώ άλλα ήταν ξυπόλυτα. Υπήρχαν, επίσης, σημάδια πάλης, με σπασμένα κρανία και πλευρά. Σε μία από τις γυναίκες έλειπε η γλώσσα.
Η αναζήτηση των υπόλοιπων μελών της ομάδας διήρκεσε περισσότερο από δύο μήνες. Τελικά βρέθηκαν νεκρά σε δάσος, στην πλαγιά του βουνού.
Το περιστατικό παραμένει ένα από τα πιο αδιευκρίνιστα μυστήρια του 20ου αιώνα, καθώς η έρευνα της ΕΣΣΔ το 1959 απέτυχε να προσδιορίσει την αιτία θανάτου. Στην έκθεση αναφερόταν μόνο ότι σκοτώθηκαν από μια "άγνωστη δύναμη".
Επακόλουθο ήταν να δημιουργηθεί σειρά θεωριών. Κάποιοι αναφέρουν ότι η ομάδα σκοτώθηκε από χιονοστιβάδα, άλλοι υποστηρίζουν ότι ευθύνονται μυστικές στρατιωτικές δοκιμές ενώ υπάρχουν και εκτιμήσεις για αναμέτρηση με άγνωστο πλάσμα, παραφυσική δραστηριότητα ή ακόμα και UFO.
Το μέρος πάντως συνεχίζει να προσελκύει περίεργους τουρίστες και όσους είναι πρόθυμοι να δοκιμαστούν από τις ακραίες συνθήκες. Παράλληλα, φροντίσει να τροφοδοτεί τον μύθο του. Τον Ιανουάριο του 2016 μια ομάδα πεζοπόρων βρήκε στο πέρασμα το πτώμα ενός άνδρα περίπου 50 ετών. Αναγνωρίστηκε ως τοπικός "ερημίτης", με τους ερευνητές να διαπιστώνουν ότι έχασε τη ζωή του από υποθερμία.
Τον Σεπτέμβριο του 2017 ένα μέλος μιας ομάδας τουριστών "πέθανε ξαφνικά" ενώ έκανε πεζοπορία στην περιοχή. Οι λεπτομέρειες δεν αποκαλύφθηκαν αμέσως. Αργότερα έγινε γνωστό ότι ο 58χρονος πέθανε από καρδιακή ανακοπή.
Πηγή
