Κατά την διάρκεια ανασκαφών στον αρχαιολογικό χώρο του λόφου Σία (Si’a < Διονυσία;) στην Διονυσιάδα[1] της Συρίας, το Τμήμα Αρχαιοτήτων ανακάλυψε ένα πολύ ενδιαφέρον εύρημα.
Πρόκειται για μια επιγραφή - στα ελληνικά βέβαια - η οποία σύμφωνα με τον επί κεφαλής του Τμήματος Αρχαιοτήτων, δρ. Nashat Kiwan, ευρέθη «σε συνεργασία με τους κατοίκους της περιοχής». Η αρχική ανάλυση της περιγραφής υποδηλώνει πως πιθανότατα ανήκει στους ναούς, οι οποίοι είχαν κτιστεί στην κορυφή του λόφου.
Σε αυτήν αναφέρεται το όνομα ενός ανθρώπου, που φαίνεται πως κατείχε ιδιαίτερα υψηλή κοινωνική θέση και ο οποίος συνέβαλε στο να κτιστεί ένα μικρό στάδιο ή ένας χώρος προπόνησης των αθλητών, στην περιοχή όπου ευρίσκονταν οι ναοί. Επρόκειτο δηλαδή για έναν σπουδαίο ευεργέτη εκείνης της περιόδου!
Η επιγραφή αυτή, που έχει 80 εκατοστά ύψος και 40 εκατοστά πλάτος, δεν αναφέρεται σε καμμία ιστορική ή αρχαιολογική πηγή και μπορεί έτσι να μας παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την περιοχή εκείνη. Άλλωστε, ο λόφος Si’a θεωρείται μια απ’ τις πιο σημαντικές αρχαιολογικές τοποθεσίες της νότιας Συρίας, ιδίως στην ρωμαϊκή και την βυζαντινή περίοδο.
[1] Η Διονυσιάς (> παραφρασμένα As-Suwayda, Suada, Sweida) κατοικείται κατά κύριον λόγο από Δρούζους, με εξέχουσα μειονότητα ελληνορθόδοξων χριστιανών.
Η πόλη ιδρύθηκε από τους Ναββαταίους. Ως Διονυσιάς, στην ελληνιστική και στην Ρωμαϊκή περίοδο, είχε πολιούχο τον θεό των Ελλήνων Διόνυσο, προστάτη του κρασιού, αφού η πόλις ευρίσκεται σε μια διάσημη αρχαία αμπελουργική περιοχή.
Η Διονυσιάς ήταν μέρος της ρωμαϊκής επαρχίας Πετραίας Αραβίας. Έλαβε προνόμια επί Κομμόδου (180-185 μ.Χ.).
Ο Διόνυσος λατρευόταν στον ίδιο ναό των Ναββαταίων, τον αφιερωμένο στον Ντουσάρα (παράφρ. Διονύσου). Την βρίσκουμε και κατά την διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ως μια μητρόπολη με επιφανή επίσκοπο.
Πηγή
