Ένα από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα ταμπού, που εγείρει και τις αντιρρήσεις των ανθρώπων που εξυπηρετούν τις παγιωμένες θρησκείες, αφορά στην δημιουργία τεχνητής ζωής από τον άνθρωπο. Και υπάρχουν γραπτές αναφορές, που δείχνουν πως αιώνες πριν, κάποιο μύστες Αλχημιστές κατάφεραν να το πετύχουν, δίνοντας ζωή σε ένα μικρό ανθρωποειδές πλάσμα με μαγικές ιδιότητες, το Χομούνκουλους.
Τα γραπτά αποκαλύπτουν τις μαγικές συνταγές για την επιτυχημένη «γέννηση», ή μήπως αφορούν συμβολικές παραπομπές στην πνευματική εργασία που θα επιφέρει την Πνευματική εξέλιξη του ερευνητή; Όπως και να έχει, η υπόθεση του Χομούνκουλους είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.
Η Επιστήμη έχει καταφέρει να κάνει τεράστια άλματα προόδου από τον περασμένο αιώναι και έπειτα, όπως υπάρχουν ακόμη αρκετά Ηθικά ζητήματα που η επιστημονική κοινότητα ίσως να πρέπει να απαντήσει. Ένα τέτοιο ζήτημα είναι εκείνο της δημιουργίας της Τεχνητής ζωής. Για μερικούς αυτή η προοπτική ενσωματώνει την λογική πρόοδο της επιστημονικής γνώσης.
Για άλλους, είναι ένας τομέας που δεν θα έπρεπε να αγγίζουν οι άνθρωποι. Και οι έννοιες που αφορούν και σχετίζονται με την δημιουργία της Τεχνητής ζωής, όπως η Γενετική Μηχανική και η κλωνοποίηση είναι σχετικά μοντέρνες επιστημονικές ιδέες. Όμως κατά το παρελθόν, το πεδίο της Αλχημείας και συγκεκριμένα οι Ερευνητές του Μεσαίωνα προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν αυτό το άλμα: την Δημιουργία της τεχνητής ζωής. Ένα από τα πλάσματα που λέγεται πως κατόρθωσαν οι Αλχημιστές να δημιουργήσουν ήταν το Χομούνκουλους (homunculus), που σημαίνει «Μικρός άνθρωπος» στα Λατινικά.
Το Χομούνκουλους αναφέρεται για πρώτη φορά στα Αλχημικά γραπτά του 16ου Αιώνα. Το πιθανότερο είναι όμως πως αυτή η ιδέα είναι παλιότερη από τις καταγραφές εκείνες. Πρόκειται για ητν ιδέα πως μπορούν να δημιουργηθούν πλήρως αναπτυγνώνες ανθρώπινες Μινιατούρες, που εντοπίζεται στις πρώιμες εποχές (400-1000 Μ.Χ) και βασίζεται μερικώς στην Αριστοτελική πεποίθηση πως το σπερματοζωάριο είναι δυνατότερο από το ωάριο στην συνεισφορά του για την παραγωγή της ζωής.
Η Πρώτη γνωστή αναφορά για την παραγωγή του Χομούνκουλους λέγειται πως βρέθηκε σε ένα αχρονολόγητο Αραβικό έργο που ονομάζεται Book of the Cow, και υποτίθεται πως γράφτηκε από τον ίδιο τον Πλάτωνα. Τα υλικά που χρειάζονται για την δημιουργία του Χομούνκουλους συμπεριλαμβάνουν ανθρώπινο σπέρμα, μία αγελάδα ή ένα πρόβατο και ζωικό αίμα, ενώ η διαδικασία περιλαμβάνει την τεχνητή γονιμοποίηση του ζώου, πασαλείβοντας τα γεννητικά όργανα του ζώου με το αίμα ενός άλλου ζώου.
Το ζώο που κυοφορούσε θα έδινε εν τέλει ζωή σε μία άμορφη ουσία, που τοποθετούνταν σε μία σκόνη φτιαγμένη από Ηλιόπετρα (Ένα Μυστικιστιστικό φωσφορίζων Ελιξήριο), μαγνήτη , και τους χυμούς από μία λευκή ιτιά. Όταν η άμορφη μάζα ξεκινούσε να αναπτύσσει ανθρώπινη σάρκα, απαιτούνταν η τοποθέτηση της σε ένα τεράστιο γυαλί ή μεγάλο δοχείο για τρεις ημέρες. Έπειτα από αυτή την διαδικασία, έπρεπε να τραφεί με το αίμα της αποκεφαλισμένης μητέρας του για επτά ημέρες προτού μεταμορφωθεί σε ένα πλήρως σχηματισμένο Χομούνκουλους.
Φαίνεται πως στο Βιβλίο αυτό υπήρχαν δύο διαφορετικές διαδικασίες παραγωγής Χομούνκουλους, Που είχαν ως αποτέλεσμα τρεις διαφορετικούς τύπους του Ανθρωποειδούς. Και τα τρία αυτά είδη είχαν τις δικές τους συγκεκριμένες «λειτουργίες» και μαγικές συνέπειες προς εκείνο που το δημιούργησε:
Ο Πρώτος τύπος Χομούνκουλους μέσα από την χρήση του επέτρεπε στην εμφάνιση της Πανσελήνου (!), επέτρεπε στον άνθρωπο που το δημιούργησε να παίρνει ζωικές μορφές (shapeshifting), να πραγματοποιεί θαυματουργές πράξεις και να αποκτά μελλοντολόγικές γνώσεις, αφού θα ήταν ικανός να γνωρίζει γεγονότα που συνέβαιναν πολύ μακριά από το πεδίο δράσης του ή ακόμα και γεγονότα που δεν είχαν συμβεί ακόμη. Ο Δεύτερος τύπος μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επιτρέψει στον δημιουργό του να «δει» πνεύματα και Δαίμονες και να έχει την δυνατότητα να αλληλεπιδράσει μαζί τους, ενώ ο τρίτος τύπος Χομούνκουλους μπορούσε να επιφέρει αλλαγές στα καιρικά φαινόμενα και να δημιουργήσει φίδια που ήταν εξαιρετικά δηλητηριώδη!
Ο Αλχημιστής του 16ου Αιώνα, Philip von Hohenheim που έγινε γνωστός ως Παράκελσος, παρέχει μία διαφορετική συνταγή για την δημιουργία της ανθρώπινης μινιατούρας Χομούνκουλους, στο έργο του De Natura Rerum. Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιεί ένα άλογο ως παρένθετη μητέρα του Εμβρύου, και το σπέρμα του άνδρα παραμένει μέσα στην μήτρα του ζώου για σαράντα ημέρες, έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί η αποσύνθεσή του, προτού γεννηθεί ο μικρός άνθρωπος.
Αντί να χρησιμοποιήσει το Χομούνκουλους για τις μαγικές ιδιότητές του, ο Παράκελσος συμβουλεύει πως το πλάσμα «θα πρέπει να μορφωθεί με ιδιαίτερο ζήλο και προσοχή, ώσπου να μεγαλώσει και να αποκτήσει την δική του διάννοια». Ο Παράκελσος επίσης υποστήριξε πως η διαδικασία για την δημιουργία του Χομούνκουλους ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά που αποκαλύφθηκαν από τον Θεό στους Θνητούς Ανθρώπους, υποδεικνύοντας ίσως πως η δημιουργία της Τεχνητής ζωής αφορά την Θεική Σοφία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το ανθρώπινο γένος.
Όπως αναμενόταν, η επιστημονική κοινότητα σήμερα απορρίπτει την εργασία που περιγράφεται στο Book of the Cow αλλά και στο De Natura Rerum του Παράκελσου σχετικά με την Δημιουργία τεχνητής ζωής με μαγικές ιδιότητες, του Μαγικού πλάσματος Χομούνκουλους, αναφέροντας πως πρόκειται ξεκάθαρα για αποκηύματα της φαντασίας, ενώ άλλοι υποδεικνύουν πως τα γραπτά αυτά έχουν συμβολική μορφή και όχι κυριολεκτική, εμπεριέχοντας κρυμμένα μηνύματα που αφορούν την πνευματική ανέλιξη του ερευνητή και όχι την κυριολεκτική δημιουργία «Μαγικής Ζωής». Όπως και να έχει, ο στόχος της δημιουργίας Τεχνητής Ζωής είναι ένας στόχος που οι άνθρωποι εξακολουθούν να επιδιώκουν ακόμα και αρκετούς αιώνες αργότερα, στον εκσυγχρονισμένο κόσμο που ζούμε.
Πηγή
