Tον Απρίλιο του 1934, ζωηρότατο ενδιαφέρον είχε προκαλέσει στην κοινή γνώμη η παραδοξότατη περίπτωση μιας γυναίκας που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο του Πιράνο της Ιταλίας.
Η Άννα Μονάρο, όπως ήταν το όνομά της, εξέπεμπε από το στήθος της φωτεινές ακτίνες!
Η 42χρονη Άννα ήταν ολιγόλογη, πάντοτε βυθισμένη στην προσευχή, είχε χαρακτήρα ρεμβώδη και υπέφερε από άσθμα. Είχε νοσηλευτεί από τον Οκτώβριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1933 και επέστρεψε στις 15 Φεβρουαρίου του 1934.
Κατά της διάρκεια της ημέρας, η Άννα ένιωθε καλά και παρέμενε στο σπίτι της μέχρι το απόγευμα, ασχολούμενη με οικιακές εργασίες. Αλλά, το βράδυ, λόγω του άσθματος, διανυκτέρευε σε κάποιο δωμάτιο του νοσοκομείου.
Μια νύχτα, μια νοσοκόμα, ενώ έκανε επιθεώρηση των ασθενών, παρατήρησε ότι από το δωμάτιο της Μονάρο εξερχόταν ένα δυνατό, απρόοπτο φως, το οποίο αμέσως έσβηνε. Η νοσοκόμα δεν έδωσε αμέσως σημασία στο γεγονός και δεν ανέφερε τίποτα σε κανέναν.
Στη συνέχεια, όμως, το παράδοξο φαινόμενο έγινε αντιληπτό και από άλλες νοσοκόμες, αλλά και από νοσηλευόμενες. Από το στήθος της Άννας εξερχόταν, με διεύθυνση προς τα πάνω, ένα εντονότατο φως μικρής διάρκειας!
Μια από τις νοσηλευόμενες, η οποία είχε νοσηλευτεί από τις 12 μέχρι και τις 19 Μαρτίου του 1934, αφηγήθηκε ότι μια νύχτα, περίπου στις 10, δεν μπορούσε να κοιμηθεί, όταν είδε ξαφνικά ένα ζωηρότατο φως να εκπέμπεται από το κρεβάτι της Μονάρο.
Το φως περιέβαλε για μερικές στιγμές το κεφάλι της γυναίκας προτού σβήσει απότομα. Η αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού εξεπλάγη, μην μπορώντας να εξηγήσει από πού είχε παραχθεί το φως εκείνο, αφού και τα παράθυρα ήταν ερμητικά κλειστά.
Την επόμενη μέρα, ζήτησε πληροφορίες από τη Μονάρο, η οποία αδυνατούσε να της δώσει κάποια λελογισμένη εξήγηση. Είπε μόνο ότι ίσως ήταν το φως κάποιου αυτοκινήτου, το οποίο εκείνη τη στιγμή περνούσε απ’ έξω.
Το φαινόμενο, το οποίο ήδη είχε επαναληφθεί αρκετά βράδια, είχαν πληροφορηθεί οι νοσοκόμες, οι οποίες επίσης είχαν παραστεί μάρτυρες. Μάλιστα, είχαν αλλάξει τρεις φορές τη θέση του κρεβατιού.
Τελικά, ειδοποιήθηκε για το μυστηριώδες αυτό φαινόμενο ο ιατρός Ντομένικο Σάμπο, ο οποίος, συνοδευόμενος από έναν ιερέα, θέλησε να το παρακολουθήσει ένα βράδυ.
Μπαίνοντας στο δωμάτιο, περίπου στις 10 το βράδυ, αντιλήφθηκε και αυτός έπειτα από λίγα λεπτά, όπως ο ίδιος ανέφερε, ένα έντονο φως να εξέρχεται από το στήθος της ασθενούς, η οποία υπέφερε.
Το φαινόμενο επαναλήφθηκε αργότερα, αλλά αυτή τη φορά, από το στήθος της Μονάρο, πάντοτε από το μέρος της καρδιάς, εκπεμπόταν ένας ισχυρός ηλεκτρικός σπινθήρας, ο οποίος, αφού έκανε μια κυκλική κίνηση γύρω από το στήθος της γυναίκας, έσβηνε απότομα.
Το φαινόμενο εκδηλωνόταν, όταν η Άννα έπεφτε σε βαθύ ύπνο. Η ίδια δεν το αντιλαμβανόταν, αλλά σχεδόν πάντοτε ξυπνούσε απότομα.
Ερωτώμενη από τον ιατρό, είπε ότι κάποιες φορές ξυπνούσε σχεδόν θαμπωμένη από μια απρόοπτη λάμψη, χωρίς, όμως, να έχει αντιληφθεί το οτιδήποτε, πιστεύοντας ότι επρόκειτο απλά για ένα όνειρο.
Ένα απόγευμα, είχαν συγκεντρωθεί στο δωμάτιο του νοσοκομείου, ο ιατρός Σάμπο μαζί με άλλους τρεις ιατρούς. Βρίσκονταν στο δωμάτιο επί 20 λεπτά, όταν ξαφνικά από το στήθος της Μονάρο εξεπέμφθη ένα ισχυρότατο φως με τη μορφή μιας κυκλικής ακτίνας, η οποία περνούσε μέσα από τα κλινοσκεπάσματα.
Το φως έσβηνε αργά προς τα πάνω και κατέληγε σε μικρές ακτίνες. Η φωτεινή δέσμη ξεκινούσε από το στήθος της και ανέβαινε προς τα πάνω, φωτίζοντας το σοβαρό πρόσωπο της Μονάρο.
Ερωτώμενος σχετικά με το παράδοξο αυτό φαινόμενο, ο σύζυγός της δεν μπορούσε να δώσει καμιά απάντηση, προσθέτοντας ότι επέστρεφε στο σπίτι αποκαμωμένος από τη δουλειά του και κοιμόταν βαθύτατα.
Καταλήγοντας, ο σύζυγος της Άννας Μονάρο προσέθετε ότι η σύζυγός του ήταν πολύ φιλόθρησκη, πράγμα το οποίο βεβαίωναν και οι κόρες της.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στη εφημερίδα “ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ”, στις 12/04/1934…
Αντλήθηκαν πληροφορίες απο: strangepress
