Το ίδιο πράγμα που παραλίγο να μην επέτρεπε στην Vesna Vulović να γίνει αεροσυνοδός, ήταν αυτό που τελικά την κράτησε ζωντανή.
Το απόγευμα της 26ης Ιανουαρίου του 1972, ο Bruno Honke άκουσε κραυγές από μια πλαγιά έξω από το χωριό του στην Τσεχοσλοβακία. Αμέσως πήγε να δει τι συνέβαινε και είδε ένα τρομερό θέαμα: τα συντρίμμια ενός αεροπλάνου, διαλυμένο από μια έκρηξη. Αν και φαινόταν αδύνατο να έχει επιζήσει κάποιος από μια τέτοια συντριβή, σύντομα ο Honke συνειδητοποίησε ότι υπήρχε επιζών. Μέσα στα συντρίμμια υπήρχε μια γυναίκα που φορούσε στολή αεροσυνοδού αλλά ήταν ξυπόλητη.
Το όνομά της ήταν Βέσνα Βούλοβιτς (Vesna Vulović) και παρ' ότι η ίδια δεν το ήξερε ακόμη, μόλις είχε επιζήσει από μια τρομερή πτώση από ύψος 10.000 μέτρων και είχε καταφέρει ένα από τα πιο παράξενα παγκόσμια ρεκόρ: επέζησε από την υψηλότερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο.
Η Σέρβα Βούλοβιτς ήταν 22 χρονών και ήταν αεροσυνοδός μόλις οκτώ μήνες πριν από τη μοιραία πτώση. Μετά από ένα ταξίδι στο Λονδίνο για να μάθει αγγλικά, συνειδητοποίησε την αγάπη της για τα ταξίδια. Όταν ανακάλυψε ότι μια φίλη της θα γινόταν αεροσυνοδός και θα ταξίδευε τον κόσμο, άρπαξε στην ευκαιρία.
Το 1971 προσελήφθη στην JAT Airways, τον γιουγκοσλαβικό εθνικό αερομεταφορέα και τη μεγαλύτερη αεροπορική εταιρία της χώρας. Όμως, το όνειρό της -σχεδόν- δεν έγινε πραγματικότητα. Με ιστορικό χαμηλής αρτηριακής πίεσης, η Βούλοβιτς ήξερε ότι ήταν απίθανο να περάσει τις ιατρικές εξετάσεις. Έτσι, πριν μπει, ήπιε πολλά φλιτζάνια καφέ, ελπίζοντας ότι έτσι θα κρατούσε την αρτηριακή πίεσή της αρκετά υψηλή.
Για καλή της τύχη, το κόλπο έπιασε και της επετράπη να εκπαιδευτεί ως αεροσυνοδός.
Η πτώση ρεκόρ της Βούλοβιτς
Μόλις οκτώ μήνες σαν αεροσυνοδός, η Βούλοβιτς εστάλη στο πλήρωμα της πτήσης JAT Flight 367, που έκανε το δρομολόγιο Στοκχόλμη-Βελιγράδι με ενδιάμεση στάση την Κοπεγχάγη. Αν και συνειδητοποίησε ότι η εταιρία την είχε μπερδέψει με μια άλλη αεροσυνοδό, συμφώνησε να πάει. Άλλωστε, δεν είχε πάει ποτέ στη Δανία και το θεώρησε ως μια καλή ευκαιρία για να ταξιδέψει.
Όμως, όταν έφτασε βρήκε ένα καταπιεσμένο πλήρωμα. Ενώ η Βούλοβιτς ήλπιζε ότι θα επισκεφτεί τα αξιοθέατα, η υπόλοιπη ομάδα φαινόταν επικεντρωμένη στα ψώνια και να ξεκουραστεί στο ξενοδοχείο. Ο ίδιος ο πιλότος, ανέφερε αργότερα η Βούλοβιτς, πέρασε 24 ώρες κλειδωμένος στο δωμάτιό του, αρνούμενος να βγει από εκεί.
Στις 1:30 μ.μ. στις 26 Ιανουαρίου του 1972, το πλήρωμα συνάντησε την πτήση 367 στο αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης και παρακολούθησε τους επιβάτες και το προηγούμενο πλήρωμα να κατεβαίνει από το αεροπλάνο. Οι νέοι επιβάτες επιβιβάστηκαν και η πτήση απογειώθηκε στις 3:15 μ.μ.
Μόλις 46 λεπτά μετά, χτύπησε η καταστροφή.
Στις 4:01 μ.μ., συνέβη μια έκρηξη στο χώρο των αποσκευών. Το αεροσκάφος, πριν πέσει από ύψος 33.330 πόδια πάνω από το τσεχοσλοβάκικο χωριό Srbská Kamenice, κόπηκε στα δύο. Από τους 28 επιβάτες και πλήρωμα, μόνο η Βούλοβιτς επέζησε.
Ευτυχώς, ο Bruno Honke, ο χωρικός που την ανακάλυψε, ήταν γιατρός κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και μπόρεσε να την κρατήσει ζωντανή μέχρι να φτάσουν οι διασώστες. Αλλά δεν ήταν εύκολο κατόρθωμα. Από τη συντριβή, η Βούλοβιτς είχε σπάσει και δύο πόδια, είχε τρεις σπασμένους σπόνδυλους, είχε σπάσει τη λεκάνη της, τα πλευρές της και είχε υποστεί κάταγμα στο κρανίο.
Αφού μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στην Πράγα, η Βέσνα πέρασε αρκετές μέρες αναρρώνοντας σε κώματος.
Εκτός από τα εκτεταμένα σωματικά τραύματα και το σπασμένο κρανίο της, ο εγκέφαλός της αιμορραγούσε και είχε υποστεί αμνησία. Από την ώρα που προηγήθηκε της συντριβής, μέχρι σχεδόν ένα μήνα μετά, η Βέσνα δεν είχε ιδέα τι είχε συμβεί. Θυμόταν ότι χαιρετούσε τους επιβάτες και έπειτα, τίποτα. Αυτό, μέχρι που είδε τους γονείς της στο δωμάτιο του νοσοκομείου.
Πώς επέζησε;
Αν και τα τραύματά της θα μπορούσαν να την έχουν αφήσει μόνιμα παράλυτη ή ακόμα και νεκρή, 10 μήνες μετά από την πτώση, η Βέσνα περπατούσε και πάλι. Οι γιατροί δεν περίμεναν ποτέ ότι θα ζήσει τόσο πολύ, και πράγματι, τους εξέπληξε από τη στιγμή που ξύπνησε.
Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν ξύπνησε ήταν να ζητήσει ένα τσιγάρο. Η περίοδος αποκατάστασής της ήταν πραγματικά σχετικά σύντομη και απίστευτα επιτυχημένη, γεγονός που το απέδωσε στην "παιδική διατροφή που περιλάμβανε σοκολάτα, σπανάκι και ιχθυέλαιο".
Οι ερευνητές της αεροπορικής ασφάλειας πιστεύουν ότι η θέση της στο αεροσκάφος κατά τη διάρκεια της έκρηξης την βοήθησε να επιβιώσει από την πτώση. Βρισκόταν στο πίσω μέρος του αεροπλάνου, με το καροτσάκι των τροφίμων όταν κόπηκε η άτρακτος.
Ενώ πολλοί επιβάτες πετάχτηκαν έξω από το αεροπλάνο μετά την έκρηξη, το καροτσάκι κράτησε την Βέσνα. Το μικρό τμήμα της ατράκτου στο οποίο βρισκόταν και έπεσε στο έδαφος, βρέθηκε πάνω σε μια πολύ δασώδη, χιονισμένη πλαγιά.
Οι γιατροί της συμφώνησαν με τους ερευνητές και πρόσθεσαν τα συμπεράσματά τους. Ισχυρίστηκαν ότι εκείνο που παραλίγο να μην της επιτρέψει να γίνει αεροσυνοδός -η πίεσή της-, ήταν αυτό που τελικά της έσωσε τη ζωή. Οι γιατροί της πιστεύουν ότι η χαμηλή αρτηριακή πίεση δεν επέτρεψε την καρδιά της να σκάσει κατά την κρούση στην πλαγιά.
Η πτήση JAT Yugoslav 365, όπως διαπιστώθηκε μετά την τραγωδία, είχε στοχοποιηθεί από Ustaše, μια κροατική αποσχιστική ομάδα που επιδίωκε ανεξαρτησία από τη Γιουγκοσλαβία. Μέλη της οργάνωσης είχαν τοποθετήσει ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό λίγο μπροστά από το φτερό του αεροσκάφους. Σε απάντηση της επίθεσης, τα μέτρα ασφαλείας των αεροδρομίων έγιναν αυστηρότερα στη χώρα.
Πίσω στην χώρα της, την υποδέχθηκαν ως εθνική ηρωίδα. Της δόθηκε το προσωνύμιο "η ηρωίδα του Ψυχρού Πολέμου" και τιμήθηκε από τον τότε Γιουγκοσλάβο ηγέτη, Τίτο. Μερικά χρόνια αργότερα, της αποδόθηκε επίσημα το βραβείο Γκίνες, αφού κατείχε το ρεκόρ της επιβίωσης από τη μεγαλύτερη πτώση στην ιστορία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε αρκετά φτωχικά. Αρνούνταν σθεναρά πλέον να μιλάει για το περιστατικό, ακόμη κι όταν της έκαναν προτάσεις παγκοσμίου φήμης ονόματα όπως η Όπρα Γουίνφρεϊ και το BBC. Συνήθιζε να λέει ότι ποτέ δεν αισθάνθηκε τυχερή. "Τυχερή θα ήμουν αν δεν είχα ανέβει ποτέ σε εκείνο το αεροπλάνο".
Λόγω της αμνησίας της, η Βέσνα δεν είχε καμία μνήμη για τη συντριβή ή την έκρηξη και παρέμεινε με την ίδια αγάπη και την αίσθηση της περιπέτειας που είχε προηγουμένως. Παρέμεινε φανατική ιπτάμενη μέχρι το θάνατό της το 2016 σε ηλικία 66 χρονών. Αιτία θανάτου ήταν η καρδιακή προσβολή.
Αντλήθηκαν πληροφορίες απο:
