Γύρω στα τέλη του 1927, ο Λοχαγός Στέφανος Διαλετής είχε πάει για κυνήγι, όπως συνήθιζε. Ήταν συστηματικός κυνηγός και είχε πάντα συντροφιά του τα σκυλιά του.
Είχε προχωρήσει βαθιά μες στο δάσος, όταν έξαφνα και δίχως προφανή λόγο, τα σκυλιά του άρχισαν να γαβγίζουν και να αλυχτούν, ενώ φαίνονταν ιδιαιτέρως ανήσυχα. Ο κύριός τους, αν και παραξενεύτηκε, δεν έδωσε μεγάλη σημασία και απλά υπέθεσε πως είχαν αντιληφθεί κάποιο θήραμα.
Όμως, δεν άργησε να αλλάξει γνώμη και να καταληφθεί και ο ίδιος από ένα παράξενο και πρωτόγνωρο αίσθημα μιας αδικαιολόγητης αναστάτωσης και ταραχής. Εκείνη τη στιγμή άκουσε μια μυστηριώδη φωνή να έρχεται από κάπου μακριά και η οποία του έλεγε:
«Στέφανε, θα σε πάρω γρήγορα μαζί μου!»
Μεσολάβησαν λίγα λεπτά έκπληκτης σιωπής και ο Στέφανος Διαλετής είδε ξαφνικά έναν μεσήλικα άντρα να κάθεται κάτω από ένα δέντρο. Ο άνθρωπος αυτός ήταν τόσο περίλυπος, η στάση του έδειχνε τόση θλίψη καθώς τον κοιτούσε εκφραστικά, ώστε η μορφή του αποτυπώθηκε στη μνήμη του με όλη τη λεπτομέρεια των χαρακτηριστικών του.
Τότε, τα σκυλιά του Στέφανου ούρλιαξαν με μανία, με τρόπο γοερό και παράδοξο, ενώ έχωσαν την ουρά κάτω από τα σκέλια. Η οπτασία σύντομα εξαφανίστηκε και ο κυνηγός προσπάθησε να την εκλάβει ως οφθαλμαπάτη, για να δώσει κουράγιο στον εαυτό του.
Επιστρέφοντας πια στο σπίτι του, διηγήθηκε στη μητέρα του τα όσα του συνέβησαν. Εκείνη του είπε πως τα χαρακτηριστικά που της είχε περιγράψει, της θύμιζαν την εξωτερική εμφάνιση του πατέρα του. Ο Στέφανος δεν τον είχε γνωρίσει καθόλου, διότι ο πατέρας του είχε πεθάνει, όταν εκείνος ήταν πολύ μικρός και έτσι, δεν είχε καμιά ανάμνησή του.
Δύο μήνες μετά από αυτό το περίεργο περιστατικό, ο Λοχαγός Στέφανος Διαλετής ξαναπήγε για κυνήγι μαζί με τα σκυλιά του. Εκείνη τη φορά, μαζί με την καραμπίνα του, πήρε μαζί του κι ένα περίστροφο.
Τα σκυλιά άρχισαν και πάλι να δείχνουν σημάδια έντονης ανησυχίας και τρόμου. Ο κυνηγός, για να προφυλάξει τον εαυτό του, έπιασε ενστικτωδώς το περίστροφο στο χέρι του και το περιεργαζόταν, βαδίζοντας αφηρημένα μέσα στο δάσος κι έχοντας διαρκώς στον νου του την αλλόκοσμη οπτασία, που είχε δει την προηγούμενη φορά.
Μα, το περίστροφο ξέφυγε απ’ τα χέρια του, εκπυρσοκρότησε και τον λάβωσε θανάσιμα. Ο Διαλετής δεν ξανασηκώθηκε πια.
Το φάντασμα του πατέρα του τον είχε πάρει πράγματι μαζί του, όπως του είχε ανακοινώσει κοφτά δύο μήνες νωρίτερα.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΒΡΑΔΥΝΗ», στις 19/02/1928
Πηγή
