Η Annie Abbott ήταν μια διάσημη Αμερικανίδα καλλιτέχνιδα του θεάτρου, η οποία πραγματοποιούσε επί σκηνής νούμερα μαγείας, που στην εποχή της δεν μπορούσε να τα κατανοήσει κανείς.
Το πραγματικό όνομα της μικροκαμωμένης αυτής γυναίκας, που μετά βίας ζύγιζε 43 κιλά, ήταν Dixie Haygood. Είχε γεννηθεί στην Georgia των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, το 1861. Η επιτυχημένη καριέρα της την οδήγησε να δίνει παραστάσεις ενώπιον Βασιλέων και Ηγεμόνων σε ολόκληρο τον κόσμο και υπήρξε ιδιαιτέρως αγαπητή και δημοφιλής.
Το 1891, λοιπόν, η Annie Abbott, όπως ήταν το καλλιτεχνικό της ψευδώνυμο, αν και πολλοί τη γνώριζαν και ως «Θαύμα της Georgia», βρέθηκε να δίνει παραστάσεις στο Λονδίνο, κερδίζοντας τον γενικό θαυμασμό του κοινού για την τεράστια μαγνητική της δύναμη. Επί της ουσίας, η λεπτεπίλεπτη αυτή γυναίκα ήταν ένας ανθρώπινος μαγνήτης.
Η μικρόσωμη και αβροφυής Annie επιδείκνυε στη σκηνή μια γιγαντώδη δύναμη, που κατανικούσε τη δύναμη μιας μικρής ομάδας σωματωδών αντρών.
Μάλιστα, στο περίφημο «Alhambra Theatre of Variety», το οποίο βρισκόταν στο West End του Λονδίνου, είχε επιδείξει θαυμάσια τη μαγνητική της δύναμη ενώπιον πολυάριθμων προσκεκλημένων, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και πολλοί επιστήμονες, ιατροί, φυσιοδίφες, πνευματιστές και δημοσιογράφοι, οι οποίοι την παρακολουθούσαν εκστατικά, αλλά και με επιφύλαξη.
Οι προσκεκλημένοι είχαν καταφτάσει στο θέατρο σκεπτικοί και δύσπιστοι, με σκοπό να αποκαλύψουν την αγυρτεία και να ξεσκεπάσουν την απάτη της διάσημης πλέον Annie Abbott.
Η καλλιτέχνιδα, πριν ανέβει στη σκηνή να παρουσιάσει το πασίγνωστο νούμερό της, δέχτηκε προηγουμένως να εξεταστεί από ιατρούς, οι οποίοι συμπέραναν πως η βραχύσωμη και ντελικάτη αυτή γυναίκα ήταν καθ’ όλα φυσιολογική.
Κι όμως, για μια ολόκληρη ώρα αγωνίζονταν εναντίον της, ματαίως, με ενωμένες τις δυνάμεις τους, έξι ρωμαλέοι και μυώδεις άντρες: δύο ιατροί, δύο καθηγητές και δύο δημοσιογράφοι. Στο τέλος του ωριαίου πειράματος, οι έξι άντρες ήταν φανερά κατάκοποι και κάθιδροι, ενώ η Annie ήταν ήρεμη και ατάραχη. Μάλιστα, ο σφυγμός της είχε ελαττωθεί κατά τι, όπως και η θερμοκρασία του σώματός της.
Το πρώτο πείραμα είχε ως εξής: οι έξι άντρες σήκωναν κατά σειρά ο ένας μετά τον άλλον μια καρέκλα και την πίεζαν με όλη τους τη δύναμη προς το στήθος. Η Annie Abbott τους άγγιζε μόνο με το δάχτυλό της και τους συγκλόνιζε ισχυρώς.
Μετά, έπαιρνε κι εκείνη την ίδια καρέκλα και την κρατούσε υψωμένη. Η ομάδα των αντρών κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να την αποσπάσει από την καλλιτέχνιδα, αλλά εις μάτην! Έσπρωχναν την καρέκλα από τα χέρια της, την τραβούσαν με ορμή, κρέμονταν από τους βραχίονές της, αλλά δεν κατέστη εφικτό ούτε καν να την μετατοπίσουν από την ντελικάτη και μικροκαμωμένη αυτή γυναίκα.
Κατόπιν, η νεαρή Αμερικανίδα πήρε μια ράβδο σφαιριστηρίου, γνωστή ως στέκα του μπιλιάρδου και τη βαστούσε υψωμένη καθέτως, έτσι ώστε το άνω άκρο της στέκας απείχε περίπου ένα μέτρο από την οροφή.
Οι έξι ρωμαλέοι άντρες πάσχιζαν με όλες τους τις δυνάμεις μαζί να μετακινήσουν τη ράβδο, αλλά απέτυχαν παταγωδώς! Έπειτα, η Annie Abbott έστρεφε τη ράβδο και την κρατούσε οριζοντίως μισό μέτρο πάνω από το πάτωμα του θεάτρου. Οι άντρες και πάλι δεν κατόρθωσαν να αρπάξουν τη στέκα του μπιλιάρδου από τα λεπτεπίλεπτα χέρια της. Η νεαρή παρέμενε αμετακίνητη σαν άγαλμα από χυτό μέταλλο.
 |
| Η Annie Abbott (αριστερά), κατά τη διάρκεια του περίφημου πειράματος με τη στέκα του μπιλιάρδου |
Στη συνέχεια, σκοπός του πειράματος ήταν οι άντρες, ένας-ένας και με τη σειρά, απλώς να σηκώσουν στην αγκαλιά τους τη διάσημη καλλιτέχνιδα, που ζύγιζε μόλις 43 κιλά. Κανένας δεν μπόρεσε να την ανασηκώσει από το έδαφος ούτε για ένα εκατοστό. Η γυναίκα έμοιαζε ριζωμένη, όπως ένας μεταλλικός όγκος που είναι συγκολλημένος και βαθιά στερεωμένος στα θεμέλια ενός κτιρίου.
Οι θεατές παραληρούσαν! Ένιωθαν περιδεείς μπροστά στην τεράστια ισχύ αυτής της τόσο μικρόσωμης και χαριτωμένης γυναίκας. Οι εφημερίδες της εποχής έγραφαν πως «το αίνιγμά της ήταν άλυτο επί του παρόντος».
Εκτός από την αγγλική πρωτεύουσα, η Annie Abbott υποβλήθηκε στα ίδια πειράματα και στο Παλάτι του Sandringham, ενώπιον του Πρίγκιπα της Ουαλίας, Albert Victor.
Με την ευκαιρία, ο «ανθρώπινος μαγνήτης», όπως την αποκαλούσαν, επέδειξε στον Πρίγκιπα και την «ιαματική της μαγνητική δύναμη» με το απλό άγγιγμα των χεριών της. Ο Πρίγκιπας Albert Victor έπασχε εκείνον τον καιρό από σφοδρή νευρική κεφαλαλγία. Έτσι, η Annie Abbott του πρόσφερε την ιατρική της βοήθεια, υποσχόμενη να τον θεραπεύσει.
Μα, ο Πρίγκιπας υπήρξε δύσπιστος και μόνο όταν τον παρακίνησε ο προσωπικός ιατρός του, αποδέχτηκε να υποβληθεί στο πείραμα της Αμερικανίδας. Εκείνη ψηλάφισε προσεχτικά με τα ακροδάχτυλά της την κεφαλή του ευγενούς κι εκείνος, αφού υπέστη έναν αλγεινό κλονισμό, συνειδητοποίησε μια αιφνίδια αλλαγή. Χαμογελώντας η διάσημη καλλιτέχνιδα, του είπε: «Θεραπευτήκατε, Υψηλότατε!» και πράγματι, έτσι συνέβη. Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας από τότε απαλλάχτηκε δια παντός από τη βασανιστική του νευρική κεφαλαλγία.
Η Annie Abbott συνήθιζε να αφηγείται ότι για πρώτη φορά έλαβε γνώση της μαγνητικής της δύναμης όταν ήταν 7 ετών. Μια μέρα, εκεί που προσευχόταν γονατιστή στην εκκλησία, στηρίζοντας τα χέρια της σ’ ένα έδρανο, παρατήρησε πως την ώρα που προσπαθούσε να σηκωθεί στα πόδια της, τα χέρια της έμειναν κολλημένα πάνω στο έδρανο και δεν μπορούσε να τα αποσπάσει.
Από τότε, όσο εκείνη μεγάλωνε, τόσο αυξανόταν και η μαγνητική της δύναμη. Την επιδείκνυε και δημόσια κάθε Κυριακή μετά τη λειτουργία και τα χρήματα που εισέπραττε, τα διέθετε σε εκκλησιαστικά ιδρύματα και αγαθοεργίες.
Έκτοτε, η φήμη της Annie Abbott ως «θαυμάσιος ανθρώπινος μαγνήτης» ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας της και απλώθηκε σαν θύελλα σε ολόκληρο τον πλανήτη, δίνοντας παραστάσεις που έμεναν αξέχαστες!
Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΚΛΕΙΩ», στις 27/10/1891
Αντλήθηκαν πληροφορίες απο: strangepress
