Τη δεκαετία του 1930, η καταπληκτική ιστορία του Μαρσέλ Βινόρ, ενός νεαρού αγοριού 14 ετών, είχε προσελκύσει την προσοχή και το ενδιαφέρον των Γάλλων επιστημόνων.
Το αγόρι, γιος ενός ταπεινού κηπουρού, κατά το έτος 1931, καθώς περπατούσε μέσα στο πυκνόφυτο δάσος κοντά στην πόλη Lagnieu της Ανατολικής Γαλλίας, έχασε το δρόμο του και άρχισε να περιφέρεται, πασχίζοντας να βρει τον προσανατολισμό του. Δύο ημέρες αργότερα, μετά από τις επίμονες αναζητήσεις των οικείων του, εντοπίστηκε ζωντανός, αλλά τελείως εξαντλημένος από την πείνα και τον φόβο.
Μετά από μερικές ημέρες, ανέκτησε τις δυνάμεις του και συνήλθε, αλλά είχε χάσει πλήρως τη μνήμη του και την ικανότητά του να μιλά. Το περίεργο ήταν ότι, ενώ πριν από την περιπέτειά του, που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή του, μιλούσε μόνο τη γαλλική γλώσσα, με τη βαριά προφορά της γενέτειράς του, στη συνέχεια, ξεκίνησε να μιλάει σε άριστη γαλλική γλώσσα και κατόπιν, μιλούσε άπταιστα ιταλικά, αλλά και ρωσικά!
Η περιπέτεια του αγοριού, που χάθηκε στο δάσος και που κατόπιν μιλούσε άπταιστα ξένες γλώσσες, τις οποίες δεν είχε διδαχθεί ποτέ, αποτελούσε δυσεπίλυτο γρίφο για τους επιστήμονες που ασχολήθηκαν με την περίπτωσή του.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ», στις 25/09/1936
