Το 1894 σβήστηκε μια πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει σε ένα παρεκκλήσι που δεν υπάρχει πια, αφιερωμένο στην Παναγία, κοντά στις όχθες του Τίβερη, οι πιστοί και ο Μασαλός ιερέας Victor Jouet δεν μπόρεσαν να πιστέψουν στα μάτια τους. Σε έναν μισοκαμένο τοίχο διαγράφονταν η μορφή ενός μελαγχολικού προσώπου που έμοιαζε να υποφέρει.
Άραγε, αποτέλεσμα των φλογών ή σημάδι από την μεταθανάτια ζωή; Ο ιερέας και οι πιστοί ήταν σίγουροι για το δεύτερο, ο ιερέας μάλιστα προχώρησε και στην ερμηνεία: Επρόκειτο για την ψυχή ενός πεθαμένου που βρίσκονταν στο Καθαρτήριο και που προσπαθούσε να έλθει σε επαφή με τους ζωντανούς, για να προσευχηθούν για την σωτηρία της
Ύστερα από αυτή την «αποκάλυψη» ο Jouet θα θέσει σκοπό της ζωής του να ερευνήσει και να συλλέξει ανάλογα σημάδια και μαρτυρίες. Για τον σκοπό αυτό θα αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του και θα γυρίσει όλη την Ιταλία και την Ευρώπη. Η έρευνα αποδείχτηκε αρκετά δύσκολη αλλά πράγματι, κατάφερε να ανακαλύψει αρκετές «ατράνταχτες» αποδείξεις, κατά την γνώμη του, δημιουργώντας μια αξιοσέβαστη συλλογή.
Πίστευε πως οι νεκροί που έπρεπε να περάσουν μια μακρά περίοδο στο Καθαρτήριο με σκοπό να εξαγνιστούν, προσπαθούσαν να τραβήξουν την προσοχή των ζωντανών με διάφορα σημάδια, ώστε με τις προσευχές τους να διευκολύνουν το πέρασμά τους στον Παράδεισο.
Επιστρέφοντας στην Ρώμη θα αγοράσει ένα οικοδομήσιμο κτήμα στις όχθες του Τίβερη, όπου εκεί θα αναγερθεί ο ναός της Ιεράς Καρδίας της Μεσολάβησης Sacro Cuore del Suffragio.
Ο ναός φτιάχτηκε σε γοτθικό στυλ και εκεί ο Jouet θα εκθέσει την συλλογή του.
Τα ευρήματα χρονολογούνται μεταξύ του 1637 και του 1919.
Η αλήθεια είναι πως ο Γάλλος ιερέας μάλλον χαράμισε την ζωή του κυνηγώντας χίμαιρες, η συλλογή του Jouet κάθε άλλο παρά ατράνταχτες αποδείξεις περιείχε, για αυτό τον λόγο άλλωστε μειώθηκε κατά μεγάλο βαθμό, εξαλείφοντας ό,τι δεν ήταν έγκυρο. Η συλλογή δεν είναι αναγνωρισμένη ούτε από την επίσημη Εκκλησία ούτε φυσικά από την Επιστήμη, παρόλα αυτά γοητεύει τους λάτρεις του Υπερφυσικού.
Το μουσείο δεν αποτελείται από ευρήματα που έχουν σχέση με τον Χριστό ή τους Αγίους, αλλά από απλά σημάδια ή μάλλον καψίματα, πάνω σε βιβλία, ρούχα, μαξιλαροθήκες κλπ. Αποκλείοντας την περίπτωση πως αυτά τα σημάδια έγιναν τυχαία ή με δόλο, η εξήγηση, πάντα σύμφωνα με τον ιερέα, είναι πως προκλήθηκαν από το άυλο πυρ που περιβάλει τις ψυχές στο Καθαρτήριο.
Πρόκειται για σημάδια με ακαθόριστη μορφή όπου ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει όπως θέλει ή για σημάδια με συγκεκριμένη μορφή όπως σταυρούς και χέρια, που μάλλον έγιναν με πυρωμένα αντικείμενα, αν κρίνει κανείς από τα αποτυπώματα π.χ. των χεριών τα οποία φαίνονται ελάχιστα ρεαλιστικά.
Το μίνι-μουσείο, λόγω του περιορισμένου αριθμού των αντικειμένων, βρίσκεται συγκεντρωμένο σε μια γυάλινη θήκη που καταλαμβάνει έναν τοίχο μιας μικρής αίθουσας, κοντά στο σκευοφυλάκιο του ναού.
