Αν και επιστρατεύθηκαν ακόμα και δορυφόροι, οι επιστήμονες αδυνατούν να λύσουν το αίνιγμα των μυστηριωδών κύκλων της Ναμίμπια.
Πιο συγκεκριμένα, ο καθηγητής βιολογίας Νόρμπερτ Γιούργκενς, του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, πρότεινε ότι οι μυστηριώδεις κύκλοι είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα της εξελιγμένης οικολογικής μηχανικής των τερμιτών Psammotermes allocerus.
Οι τερμίτες αυτοί τρώνε το γρασίδι και κατόπιν τρυπώνουν μέσα στη γη δημιουργώντας έναν κύκλο. Ο χωρίς βλάστηση κύκλος δεν μπορεί να συγκρατήσει το νερό, το οποίο διηθείται μέσα από το αμμώδες έδαφος και συσσωρεύεται σε υπόγειες δεξαμενές, επιτρέποντας στο έδαφος που είναι από πάνω να παραμένει υγρό ακόμα και κάτω από τις ξηρότερες συνθήκες.
Τα αγρωστώδη που αναπτύσσονται στις άκρες του κύκλου οφείλουν την ανάπτυξή τους στα αποθηκευμένα υπόγεια ύδατα. Οι τερμίτες τρώνε σιγά-σιγά τα αγρωστώδη με αποτέλεσμα να αυξάνεται σταδιακά το μέγεθος του κύκλου.
Με άλλα λόγια, οι τερμίτες της άμμου καλλιεργούν τις δικές τους πηγές τροφής και νερού, δημιουργώντας ένα τοπικό οικοσύστημα κατά τρόπο παρόμοιο με τον κοινό κάστορα.
Η περίπλοκη αυτή θεωρία φάνηκε να εξηγεί το γιατί μερικοί από αυτούς τους κυκλικούς θύλακες είναι μικροί, ενώ άλλοι φτάνουν σε διάμετρο τα 20 μέτρα, δεν εξηγούσε όμως την παρουσία των αινιγματικών κυκλικών σχηματισμών σε τελείως άγονο έδαφος.
Κατέρρευσε άδοξα
Η θεωρία του Γιούργκενς δεν ευδοκίμησε πολύ, καθώς αντιτάχθηκε σε αυτήν ο Γουόλτερ Τισίνκελ, βιολόγος του Πανεπιστημίου της Φλόριδας. Ο Τισίνκελ, που ερεύνησε επιτόπου τους κύκλους, αμφισβήτησε τα πορίσματα του Γιούργκενς, καθώς δεν εντόπισε πουθενά αποικίες τερμιτών.
photo
Ο Γιούργκενς αντέδρασε λέγοντας ότι ο Τισίνκελ έψαχνε λάθος τερμίτες. Το είδος Psammotermes allocerus, είπε ο Γερμανός καθηγητής, δεν δημιουργεί αναχώματα ή φωλιές πάνω από το έδαφος, αλλά αντίθετα κρύβεται βαθιά μέσα σε αυτό χωρίς να αφήνει ίχνη στην άμμο.
Επειδή όμως δεν κατάφερε να την στηρίξει με αποδείξεις, η θεωρία του κατέρρευσε.
Την ίδια τύχη είχε και η θεωρία που έλεγε ότι δημιουργούνται από ανεμοστρόβιλους, καθώς το πλήθος, η διάταξη και το σχήμα τους δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο.
Έτσι, η μόνη ονομασία που τους ταιριάζει είναι αυτή που έχουν δώσει οι ντόπιοι που τους αποκαλούν “αποτυπώματα των θεών” ή “κύκλους των νεράιδων”.
Οι κύκλοι, που όπως είπαμε έχουν διάμετρο από 2 έως 20 μέτρα, βρίσκονται σε μια ζώνη της ενδοχώρας με έκταση 160 χιλιομέτρων, η οποία βρίσκεται νότια της Αγκόλας σε απόσταση περίπου 2.400 χιλιόμετρα. Το κοντινότερο χωριό απέχει πάνω από εκατό μίλια.
Οι κύκλοι αναφέρθηκαν για πρώτη φορά το 1971 και έκτοτε έχουν μελετηθεί από διάφορες αποστολές, χωρίς όμως να έχει βρεθεί έως τώρα η αιτία που τους δημιουργεί.
Οι φυλή των Χίμπα, που ζει κοντά στο μέρος αυτό, πιστεύει ότι τους κύκλους τους δημιουργεί η φλογερή ανάσα ενός δράκου που ζει στα έγκατα της γης. Η ανάσα του δημιουργεί πύρινες φυσαλίδες που καίνε τη βλάστηση μέσα στους σχεδόν τέλειους κύκλους.
Άλλοι, με πιο περιορισμένη φαντασία, λένε ότι τους κύκλους τους δημιουργούν τα ραδιενεργά υλικά που υπάρχουν στο χώμα ή οι τοξικές ουσίες που εκκρίνονται από την Euphorbia Damara, ένα δηλητηριώδες ενδημικό φυτό.
photo
Ταξίδι στο Ανεξήγητο
