Η εξερεύνηση του αγνώστου θα επιτρέψει στο μυαλό και στη φαντασία μας να εξερευνήσει πέρα από τις σκέψεις της καθημερινότητας, θα αυξήσει τη κριτική δυνατότητα μας και θα κρατήσει το μυαλό μας ανοικτό σε κάθε πιθανότητα.
Φαίνεται να είναι κοινός τόπος σήμερα ο σκεπτικισμός να θεωρείται ως επιστημονική σκέψη.
Η επιστήμη ως μέσο εξερεύνησης είναι υπέροχη, αλλά η κουλτούρα που έχει αναπτυχθεί γύρω από την επιστήμη και τον σκεπτικισμό, πιστεύω ότι κάνει ένα μεγάλο κακό.
Οι "λογικές" εξηγήσεις για πράγματα που νομίζουμε ότι καταλαβαίνουμε, πολλές φορές κρύβουν την αλήθεια. Ομοίως, η επιστημονική και κριτική σκέψη τις περισσότερες φορές οδηγεί σε σωστά αποτελέσματα και ξεσκεπάζει τον μύθο από την πραγματικότητα.
Ας δούμε μερικά από τα μεγάλα αινίγματα της ανθρωπότητας, διατηρώντας τις επιφυλάξεις μας αλλά χωρίς να περιορίζετε το εαυτό σας στο τι μπορεί να είναι τρελό ή πιθανό σήμερα.
Ας δούμε μερικά από τα μεγάλα αινίγματα της ανθρωπότητας, διατηρώντας τις επιφυλάξεις μας αλλά χωρίς να περιορίζετε το εαυτό σας στο τι μπορεί να είναι τρελό ή πιθανό σήμερα.
Το Βουητό Τάος
Το 'Βουητό' είναι ένας μακρύς ήχος χαμηλής συχνότητας που ακούγεται από ορισμένους μόνο ανθρώπους σε διάφορες περιοχές της Γης, ειδικότερα στις Η.Π.Α., το Ηνωμένο Βασίλειο και την Βόρεια Ευρώπη. Συγκεκριμένα, το Βουητό του Τάος πήρε το όνομα του από την μικρή πόλη Τάος του Νέου Μεξικού στις Η.Π.Α., όπου οι κάτοικοι του παραπονέθηκαν πολλές φορές μέσα στην προηγούμενη δεκαετία για παράξενα βουητά από το πουθενά. Εκείνοι που το έχουν ακούσει, λένε ότι μοιάζει πολύ με τον ήχο που κάνει μια μηχανή ντίζελ όταν βρίσκεται σε μακρινή απόσταση.
Είναι πιο πιθανό να το ακούσει κανείς μέσα σε κτίριο παρά έξω. Μερικοί άλλοι το αισθάνονται και στο σώμα τους. Ακόμα κι αν φορέσουν ωτοασπίδες, το 'μουρμουρητό' αυτό δεν ελαττώνεται και γίνεται πιο έντονο όταν βραδιάζει. Τα ραντάρ και τα μικρόφωνα δεν μπορούν να το 'εντοπίσουν' εύκολα και κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλύψει από που προέρχεται και τι το προκαλεί.
Μερικές από τις θεωρίες εξήγησης είναι ότι οι ήχοι αυτοί οφείλονται σε υπόηχους των τεκτονικών πλακών ή πετρωμάτων ή ότι είναι ηλεκρομαγνητικά κύματα που προκαλούνται από μετεωρίτες που εισχωρούν στην ατμόσφαιρα της Γης. Άλλοι πιστεύουν ότι ενδεχομένως είναι απόηχοι των συστημάτων επικοινωνίας των υποβρυχίων ή ακόμα και ότι δεν είναι 'εξωτερικοί' αλλά προκαλούνται από το ίδιο το ανθρώπινο αυτί.
Το βιβλίο Οέρα ΛίνταΤο 1876 εμφανίστηκε στο Λονδίνο ένα πολύ παράξενο βιβλίο που χρονολογείτο από τον 13ο αιώνα, συγκεκριμένα το 1256. Το αυθεντικό κείμενο ήταν γραμμένο στη γλώσσα Frissian, μια αρχαία ολλανδική διάλεκτο, που μοιάζει πολύ με τα ελληνικά και μιλούσε για ιστορικά, μυθολογικά αλλά και θρησκευτικά θέματα.
Σύμφωνα με τα γραφόμενα, η Ευρώπη αλλά και άλλες περιοχές, κυβερνούνταν από γυναίκες ιέρειες που λάτρευαν την θεά Φρία. Ακόμα, μέσα στο χειρόγραφο, οι συγγραφείς του ισχυρίζονταν ότι αυτός ο πολιτισμός χρησιμοποιούσε ένα αλφάβητο στο οποίο στηρίχθηκαν το Φοινικικό και το Ελληνικό αλφάβητο. Οι ειδικοί επιστήμονες εξηγούν ότι αν και εφ'όσον το βιβλίο είναι αυθεντικό, τότε θα πρέπει να έχει γραφτεί από πολλούς ανθρώπους, σε μια περίοδο που καλύπτει το 2194 π.Χ. και το 803 μ.Χ.
Εκτός αυτών, το βιβλίο λοιπόν μιλούσε και για ένα μεγάλο νησί στα βόρεια της Ευρώπης, την Ατλάντ (πιθανότατα την Ατλαντίδα), που κατοικούνταν από μια εξαιρετικά ανεπτυγμένη φυλή. Το 2193 π.Χ. όμως το νησί αφανίστηκε μετά από μία μεγάλη καταστροφή, χρονολογία που συμπίπτει με την βιβλική καταστροφή του κόσμου και την κιβωτό του Νώε. Εκείνοι που κατάφεραν να γλιτώσουν, 'μετανάστευσαν' στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κρήτη.
Είναι λογικό το βιβλίο να προκαλέσει θύελα αντιδράσεων όσον αφορά την αυθεντικότητα του, γιατί τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρει είναι διαφορετικά από αυτά που μέχρι τότε γνωρίζαμε. Οι αναχρονισμοί του σε διάφορα θέματα δεν ενισχύουν αυτήν την αυθεντικότητα. Μελέτες που έγιναν, απέδειξαν ότι το χαρτί στο οποίο γράφτηκε το πρωτότυπο προέρχεται από το Μάαστριχ, κάπου κοντά στο έτος 1850.
Βέβαια, όλος αυτός ο σκεπτικισμός δεν εμπόδισε κάποιους πολιτικούς και ιστορικούς να το 'χρησιμοποιήσουν' προς όφελος τους. Συγκεκριμένα, πολλοί από του ναζί στήριξαν τις θεωρίες τους πάνω στα λεγόμενα του βιβλίου, ίσως επειδή οι περισσότεροι πολιτισμοί, σύμφωνα με το βιβλίο, προέρχονταν από τους Βόρειους Ευρωπαίους.
Παρόλα αυτά, μέχρι και σήμερα δεν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για την πλαστότητα του βιβλίου, που σε περίπτωση αυθεντικότητας, αναιρεί όσα ξέραμε μέχρι τώρα μέσα από την Αγία Γραφή και την παγκόσμια ιστορία.
Τα φώτα Μάρφα
Είναι πιο πιθανό να το ακούσει κανείς μέσα σε κτίριο παρά έξω. Μερικοί άλλοι το αισθάνονται και στο σώμα τους. Ακόμα κι αν φορέσουν ωτοασπίδες, το 'μουρμουρητό' αυτό δεν ελαττώνεται και γίνεται πιο έντονο όταν βραδιάζει. Τα ραντάρ και τα μικρόφωνα δεν μπορούν να το 'εντοπίσουν' εύκολα και κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλύψει από που προέρχεται και τι το προκαλεί.
Μερικές από τις θεωρίες εξήγησης είναι ότι οι ήχοι αυτοί οφείλονται σε υπόηχους των τεκτονικών πλακών ή πετρωμάτων ή ότι είναι ηλεκρομαγνητικά κύματα που προκαλούνται από μετεωρίτες που εισχωρούν στην ατμόσφαιρα της Γης. Άλλοι πιστεύουν ότι ενδεχομένως είναι απόηχοι των συστημάτων επικοινωνίας των υποβρυχίων ή ακόμα και ότι δεν είναι 'εξωτερικοί' αλλά προκαλούνται από το ίδιο το ανθρώπινο αυτί.
Το βιβλίο Οέρα ΛίνταΤο 1876 εμφανίστηκε στο Λονδίνο ένα πολύ παράξενο βιβλίο που χρονολογείτο από τον 13ο αιώνα, συγκεκριμένα το 1256. Το αυθεντικό κείμενο ήταν γραμμένο στη γλώσσα Frissian, μια αρχαία ολλανδική διάλεκτο, που μοιάζει πολύ με τα ελληνικά και μιλούσε για ιστορικά, μυθολογικά αλλά και θρησκευτικά θέματα.
Σύμφωνα με τα γραφόμενα, η Ευρώπη αλλά και άλλες περιοχές, κυβερνούνταν από γυναίκες ιέρειες που λάτρευαν την θεά Φρία. Ακόμα, μέσα στο χειρόγραφο, οι συγγραφείς του ισχυρίζονταν ότι αυτός ο πολιτισμός χρησιμοποιούσε ένα αλφάβητο στο οποίο στηρίχθηκαν το Φοινικικό και το Ελληνικό αλφάβητο. Οι ειδικοί επιστήμονες εξηγούν ότι αν και εφ'όσον το βιβλίο είναι αυθεντικό, τότε θα πρέπει να έχει γραφτεί από πολλούς ανθρώπους, σε μια περίοδο που καλύπτει το 2194 π.Χ. και το 803 μ.Χ.
Εκτός αυτών, το βιβλίο λοιπόν μιλούσε και για ένα μεγάλο νησί στα βόρεια της Ευρώπης, την Ατλάντ (πιθανότατα την Ατλαντίδα), που κατοικούνταν από μια εξαιρετικά ανεπτυγμένη φυλή. Το 2193 π.Χ. όμως το νησί αφανίστηκε μετά από μία μεγάλη καταστροφή, χρονολογία που συμπίπτει με την βιβλική καταστροφή του κόσμου και την κιβωτό του Νώε. Εκείνοι που κατάφεραν να γλιτώσουν, 'μετανάστευσαν' στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κρήτη.
Είναι λογικό το βιβλίο να προκαλέσει θύελα αντιδράσεων όσον αφορά την αυθεντικότητα του, γιατί τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρει είναι διαφορετικά από αυτά που μέχρι τότε γνωρίζαμε. Οι αναχρονισμοί του σε διάφορα θέματα δεν ενισχύουν αυτήν την αυθεντικότητα. Μελέτες που έγιναν, απέδειξαν ότι το χαρτί στο οποίο γράφτηκε το πρωτότυπο προέρχεται από το Μάαστριχ, κάπου κοντά στο έτος 1850.
Βέβαια, όλος αυτός ο σκεπτικισμός δεν εμπόδισε κάποιους πολιτικούς και ιστορικούς να το 'χρησιμοποιήσουν' προς όφελος τους. Συγκεκριμένα, πολλοί από του ναζί στήριξαν τις θεωρίες τους πάνω στα λεγόμενα του βιβλίου, ίσως επειδή οι περισσότεροι πολιτισμοί, σύμφωνα με το βιβλίο, προέρχονταν από τους Βόρειους Ευρωπαίους.
Παρόλα αυτά, μέχρι και σήμερα δεν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για την πλαστότητα του βιβλίου, που σε περίπτωση αυθεντικότητας, αναιρεί όσα ξέραμε μέχρι τώρα μέσα από την Αγία Γραφή και την παγκόσμια ιστορία.
Τα φώτα Μάρφα
Τα φώτα Μάρφα ή Ghost Lights πήραν το όνομά τους από την περιοχή Μάρφα στο Τέξας των Η.Π.Α. Πρόκειται για αγνώστου προελεύσεως, χρωματιστά φώτα στον ουρανό κοντά στη συγκεκριμένη περιοχή της Αμερικής. Για πρώτη φορά αναφέρθηκαν το 1957, όταν ένας κάτοικος της περιοχής τα είδε από την αυλή του σπιτιού του και μετά όλο και περισσότεροι άνθρωποι έγιναν μάρτυρες αυτών των περιέργων 'λάμψεων' στον ουρανό.
Σε μέγεθος μοιάζουν με μια μπάλα του μπάσκετ και συνήθως μετακινούνται στο ουρανό είτε ευθεία είτε γρήγορα και ανεξέλεγκτα. Τα χρώματα τους ποικίλουν από άσπρα και κίτρινα μέχρι κόκκινα, πράσινα και μπλε και κανένας δεν έχει καταφέρει να τα πλησιάσει.
Σε μέγεθος μοιάζουν με μια μπάλα του μπάσκετ και συνήθως μετακινούνται στο ουρανό είτε ευθεία είτε γρήγορα και ανεξέλεγκτα. Τα χρώματα τους ποικίλουν από άσπρα και κίτρινα μέχρι κόκκινα, πράσινα και μπλε και κανένας δεν έχει καταφέρει να τα πλησιάσει.
Πολλοί θεωρούν ότι πρόκειται για αντανακλάσεις των αυτοκινήτων που περνάνε από την κοντινή εθνική οδό 67. Το 2004 έγινε μια έρευνα κατά την οποία οι μελετητές παρατηρούσαν αυτά τα φαινόμενα για τέσσερις μέρες και νύχτες και βρήκαν ότι τα περισσότερα φώτα από αυτά που είδαν στον ουρανό προέρχονταν από τα αυτοκίνητα της εθνικής οδούς.
Παρόλα αυτά, τα φώτα Μάρφα παραμένουν μυστήριο γιατί κανείς δεν έχει καταφέρει να τα συνδέσει στο 100% με τα φώτα των αυτοκινήτων.
Παρόλα αυτά, τα φώτα Μάρφα παραμένουν μυστήριο γιατί κανείς δεν έχει καταφέρει να τα συνδέσει στο 100% με τα φώτα των αυτοκινήτων.
Ο Δρόμος Μπίμινι
Το 1968 κάτω από στον βυθό της θάλασσας, κοντά στις ακτές των νησιών Μπίμινι στις Μπαχάμες, ανακαλύφθηκαν δεκάδες τεράστιες επίπεδες πέτρες από ασβεστόλιθο. Εκ πρώτης όψεως, τίποτα το αξιοπερίεργο δεν υπονοείται από ένα σωρό πέτρες στον πάτο του ωκεανού.
Οι επιστήμονες, όμως, προβληματίστηκαν γιατί οι πέτρες αυτές σχημάτιζαν μια απόλυτα ευθεία λεωφόρο μήκους ενός χιλιομέτρου, που μοιάζει απίθανο να δημιουργήθηκε με φυσικό τρόπο.
Πολλοί είπαν ότι πρόκειται για τα χαλάσματα του κόσμου ενός αρχαίου πολιτισμού, άλλοι είχαν την πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα μοναδικό φυσικό φαινομένο. Κανένας από αυτούς δεν μπορέσε, όμως, να αγνοήσει στο υποσυνείδητό του, μια προφητεία που είχε γίνει στις αρχές της δεκαετίες του 20ου αιώνα.
Ένας διάσημος προφήτης και θεραπευτής της εποχής, ο Edgar Cayce, είχε κάνει την εξής πρόβλεψη το 1938: 'Μέρος των ερείπιων της Χαμένης Ατλαντίδας θα ανακαλυφθεί στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα νησιά Μπίμινι.. Αυτό θα γίνει το 1968 ή 1968.' Η πρόβλεψη του Cayce ήταν παραδόξως ανατριχιαστικά ακριβής.
Υπάρχουν κι άλλοι που έχουν ισχυριστεί ότι έχουν δει πυραμίδες και απομεινάρια κτιρίων στο πυθμένα της θάλασσας κοντά στα Μπίμινι, αλλά το μόνο πράγμα που έχει επιβεβαιωθεί είναι ο Δρόμος Μπίμινι, που ακόμα και σήμερα διχάζει τους επιστήμονες ως προς την προέλευση και την σύνδεση του με ένα ανθρώπινο δημιούργημα του παρελθόντος.
Το Τρίγωνο των Βερμούδων δεν θα το βρείτε σε κανέναν επίσημο χάρτη, ούτε και θα καταλάβετε ότι κινείστε στα χωρικά του ύδατα.Οι επιστήμονες, όμως, προβληματίστηκαν γιατί οι πέτρες αυτές σχημάτιζαν μια απόλυτα ευθεία λεωφόρο μήκους ενός χιλιομέτρου, που μοιάζει απίθανο να δημιουργήθηκε με φυσικό τρόπο.
Πολλοί είπαν ότι πρόκειται για τα χαλάσματα του κόσμου ενός αρχαίου πολιτισμού, άλλοι είχαν την πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα μοναδικό φυσικό φαινομένο. Κανένας από αυτούς δεν μπορέσε, όμως, να αγνοήσει στο υποσυνείδητό του, μια προφητεία που είχε γίνει στις αρχές της δεκαετίες του 20ου αιώνα.
Ένας διάσημος προφήτης και θεραπευτής της εποχής, ο Edgar Cayce, είχε κάνει την εξής πρόβλεψη το 1938: 'Μέρος των ερείπιων της Χαμένης Ατλαντίδας θα ανακαλυφθεί στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα νησιά Μπίμινι.. Αυτό θα γίνει το 1968 ή 1968.' Η πρόβλεψη του Cayce ήταν παραδόξως ανατριχιαστικά ακριβής.
Υπάρχουν κι άλλοι που έχουν ισχυριστεί ότι έχουν δει πυραμίδες και απομεινάρια κτιρίων στο πυθμένα της θάλασσας κοντά στα Μπίμινι, αλλά το μόνο πράγμα που έχει επιβεβαιωθεί είναι ο Δρόμος Μπίμινι, που ακόμα και σήμερα διχάζει τους επιστήμονες ως προς την προέλευση και την σύνδεση του με ένα ανθρώπινο δημιούργημα του παρελθόντος.
Το Τρίγωνο των Βερμούδων
Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές ωστόσο, πρόκειται για πέρα για πέρα πραγματικό μέρος, με δεκάδες εξαφανίσεις αεροπλάνων, πλοίων και ανθρώπων, χωρίς να υπάρχει λογική εξήγηση για τα συμβάντα.
Από τη στιγμή που ο όρος «Τρίγωνο των Βερμούδων» εμφανίζεται σε αμερικανικό περιοδικό το 1964, ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει την περιοχή και το ερευνητικό ενδιαφέρον δεν λέει να κοπάσει. Ούτε βέβαια και οι μύθοι που σέρνονται ξοπίσω του!
Κι όμως, αν ψάξει κανείς λίγο βαθύτερα τις περισσότερες από τις περιπτώσεις, θα διαπιστώσει ότι το μυστήριο είναι... λιγότερο μυστήριο: είτε τα σκάφη δεν ήταν ποτέ στην περιοχή, είτε βρέθηκαν τελικά αργότερα, είτε τέλος υπήρχε λογική εξήγηση για την εξαφάνισή τους.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ισχυρισμοί για περίεργες μαγνητικές δυνάμεις και εμπειρίες «ιδιαίτερου τύπου» δεν έχουν καμία βάση, σύμφωνα με το otherside.gr
Οι επιστήμονες είναι πλέον σε θέση να παρέχουν πειστήρια για αποκλίσεις από τη συνήθη νόρμα στη θαλάσσια αυτή περιοχή, έχοντας καταγράψει ιδιαίτερους σχηματισμούς στον βυθό του Τριγώνου των Βερμούδων.
Κι ενώ οι επίσημες θαλάσσιες Αρχές δεν αναγνωρίζουν το «Τρίγωνο του Διαβόλου» ούτε και καταγράφουν τα χρονικά του, κάνοντας λόγο για «φανταστική περιοχή», τα πλοία και αεροσκάφη που έχουν χαθεί στα όριά του μόνο φανταστικά δεν είναι!
Τι είναι το Τρίγωνο των Βερμούδων
Το περίφημο τρίγωνο βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή των ΗΠΑ στον Ατλαντικό, με τις κορυφές του να «πατάνε» στις Βερμούδες, το Μαϊάμι της Φλόριντα και το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο, καλύπτοντας μια θαλάσσια περιοχή 500.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Τα τελευταία 100 χρόνια, στο διαβόητο τρίγωνο έχει σημειωθεί ένας αξιοσημείωτος αριθμός περίεργων εξαφανίσεων αεροπλάνων, καραβιών και ανθρώπων, που δεν δικαιολογείται από τους κοραλλιογενείς υφάλους που αποτελούσαν ανέκαθεν φόβητρο για τους ναυτικούς.
Αναφορές κάνουν λόγο για πάνω από 100 χαμένα αεροσκάφη και πλοία στην περιοχή, με τον φόρο σε ανθρώπινες ζωές να ανέρχεται στις 1.000. Η αμερικανική ακτοφυλακή συνεχίζει ωστόσο να ισχυρίζεται ότι τίποτα το περίεργο δεν συμβαίνει στο Τρίγωνο των Βερμούδων και ότι οι αριθμοί αυτοί δεν αποκλίνουν από το κανονικό...
Το 1975, η Mary Margaret Fuller, εκδότρια του περιοδικού «Fate», επικοινώνησε με τη λονδρέζικη Lloyd's για στατιστικά ασφαλιστικών καλύψεων σε ατυχήματα που είχαν σημειωθεί στα όρια της περιοχής που ονομαζόταν κοινώς «Τρίγωνο του Διαβόλου». Σύμφωνα με τα αρχεία της Lloyd's, 428 σκάφη φέρεται να είχαν εξαφανιστεί από από προσώπου γης στην εικοσαετία από το 1955 ως το 1975. Η ίδια εταιρία σημείωνε ωστόσο στο υπόμνημά της ότι η συχνότητα των εξαφανίσεων σκαφών στην περιοχή δεν ήταν αξιοσημείωτα μεγαλύτερη από άλλα μέρη του πλανήτη...
Ο Gian J. Quasar ωστόσο, συγγραφέας του μνημειώδους «Into the Bermuda Triangle: Pursuing the Truth Behind the World's Greatest Mystery» ισχυρίζεται ότι η Lloyd's δεν ασφαλίζει μικρά σκάφη, γι' αυτό και δεν κρατά αρχεία από ιδιωτικά γιοτ και μικρά αεροσκάφη. Στη δική του έρευνα, πιέζοντας για 12 χρόνια(!) την αμερικανική ακτοφυλακή να του αποκαλύψει τα ντοκουμέντα καταγραφής εξαφανίσεων στην περιοχή, ο αριθμός των δηλωμένων ως χαμένων σκαφών ανέρχεται στα 300 σε διάρκεια δύο μόλις ετών.
Πότε και πώς έγινε «μυστηριώδες»
Το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων υπάρχει επισήμως στα καταγραμμένα χρονικά και τα μυαλά των ανθρώπων από την πρώτη προβεβλημένη από τον Τύπο υπόθεση εξαφάνισης του 1945, με τα πέντε αμερικανικά αεροσκάφη που χάθηκαν στην περιοχή.
Τροφή στον μύθο των μυστηρίων έδωσε ο ρεπόρτερ E.V.W. Jones, που σχημάτισε μια λίστα από «περίεργες εξαφανίσεις» πλοίων και αεροσκαφών μεταξύ των ακτών της Φλόριντα και των Βερμούδων.
Δύο χρόνια αργότερα, ο George X. Sand θα έγραφε ένα άρθρο για το περιοδικό «Fate», στο οποίο θα περιέγραφε σκανδαλωδώς μια σειρά από θαλάσσια μυστήρια στην περιοχή, δίνοντας τροφή στον νεοσύστατο μύθο!
Καθώς τα περιστατικά εξαφανίσεων στην περιοχή συσσωρεύονταν (ή αποκτούσαν απλώς μεγαλύτερη δημοσιότητα), η φήμη του Τριγώνου των Βερμούδων εκτοξευόταν, με παρελθόντα ναυάγια να αναλύονται πλέον υπό το πρίσμα του μύθου. Το 1964, το περιοδικό «Argosy Magazine» θα έδινε στο τρίγωνο το περίφημο όνομά του [«The Deadly Bermuda Triangle» του Vincent Gaddis] και έκτοτε ο θρύλος του μόνο διαπρεπέστερος θα γινόταν.
Όσο ο καιρός περνούσε, ολοένα και περισσότερα άρθρα, βιβλία, ταινίες και «μελέτες» θα εμφανίζονταν, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά του μύθου και διανθίζοντάς τον με ευφάνταστες θεωρίες από απαγωγές εξωγήινων μέχρι και γιγάντια χταπόδια!
Οι γνωστότερες εξαφανίσεις
Δεν είναι εύκολο να ξεδιαλύνει πλέον κανείς τα χρονικά του μύθου από τα πραγματικά γεγονότα. Ξακουστό παράδειγμα το πλοίο «Mary Celeste», που βρέθηκε το 1872 να επιπλέει αμέριμνο και... ακυβέρνητο, χωρίς ίχνος ανθρώπινης παρουσίας εντός του. Κι ενώ φιγουράρει ως ένα από τα πλέον διαβόητα ντοκουμέντα για τη δράση του Τριγώνου του Διαβόλου, στην πραγματικότητα το πλοίο βρέθηκε εκατοντάδες μίλια μακριά από το Τρίγωνο...
Το πλοίο «Cyclops» – 1918
Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το πλοίο «U.S.S. Cyclops» πήρε την εντολή στις 9 Ιανουαρίου 1918 να καταπλεύσει στη Βραζιλία για ανεφοδιασμό των βρετανικών πλοίων που έπλεαν στον νότιο Ατλαντικό. Το πλοίο, επιστρέφοντας από το Ρίο ντε Τζανέιρο στις 16 Φεβρουαρίου, έκανε μια μικρή στάση στα νησιά Μπαρμπέιντος στις 3-4 Μαρτίου. Έκτοτε κανείς δεν ξανάκουσε νέα του. Το πλήρωμα και οι 306 επιβάτες του θα εξαφανίζονταν μια και καλή...Η πτήση 19 – 1945
Η πλέον περίφημη ιστορία εξαφάνισης που μετρά στο ενεργητικό του το Τρίγωνο των Βερμούδων περιλαμβάνει 5 αεροσκάφη του αμερικανικού ναυτικού που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς το 1945. Η σύνοψη της ιστορίας είναι η εξής: μια καλοκαιρινή μέρα, σε μια περιπολία ρουτίνας, 5 έμπειροι πιλότοι άρχισαν να εκπέμπουν σήματα ότι είχαν χαθεί, οι πυξίδες τους δεν λειτουργούσαν και «όλα πήγαιναν στραβά». Ήταν η τελευταία φορά που θα έδιναν σημεία ζωής και οι εκτεταμένες έρευνες του ναυτικού δεν θα απέδιδαν καρπούς. Όσο για τα δύο υδροπλάνα PBM-5 του ναυτικού που βγήκαν επιτόπου για να ψάξουν τα χαμένα αεροσκάφη της πτήσης 19, το ένα έμελλε να ανατιναχθεί στον αέρα....Η πτήση NC-16002 – 1948
Στις 28 Δεκεμβρίου 1948, ο κυβερνήτης Robert Lindquist της εμπορικής πτήσης NC-16002 πιλόταρε το επιβατικό του από το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Πλησιάζοντας στο Μαϊάμι, ζήτησε από τον πύργο ελέγχου άδεια προσγείωσης, στην απάντηση ωστόσο του πύργου δεν υπήρξε απόκριση. Το αεροπλάνο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του και κανείς δεν το ξαναείδε έκτοτε.Το «Sulphur Queen» – 1963
Το «S.S. Marine Sulphur Queen» ήταν ένα τάνκερ που μετέφερε 15.000 τόνους θειάφι από το Beaumont του Τέξας στο Norfolk της Βιρτζίνια. Η τελευταία επικοινωνία με το πλοίο έγινε στις 3 Φεβρουαρίου 1963, με τον καπετάνιο να αναφέρει πληροφορίες ρουτίνας. Το πλοίο δεν θα έφτανε ποτέ στον προορισμό του, ενώ η ακτοφυλακή που βγήκε στο κατόπι του, το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν ένα σωσίβιο από το «Sulphur Queen»...Αεροσκάφος 680 – 1965
Σε μια ξάστερη νύχτα του 1965, το έμπειρο πλήρωμα του αεροσκάφους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας [440η Πτέρυγα Μάχης] ταξίδευε από το Μιλγουόκι στις Μπαχάμες. Στην επικοινωνία πιλότου και πύργου ελέγχου δεν αναφέρθηκε τίποτα ανησυχητικό, το αεροσκάφος θα χανόταν ωστόσο στους αιθέρες και δεν θα έφτανε ποτέ στις Μπαχάμες. Καμία εξήγηση δεν δόθηκε ποτέ για την εξαφάνιση του Αεροσκάφους 680.Το μυστήριο στα εξωφρενικά του: εξωγήινοι και Ατλαντίδα
Το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι από τις περιοχές του πλανήτη που έχουν αναφερθεί από τις πιο πλούσιες παρατηρήσεις εξωγήινης δραστηριότητας στη Γη. Δεν αποτελεί λοιπόν μυστήριο πως οι απαγωγές εξωγήινων έχουν προταθεί ως λύση για τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις σκαφών! Κι αν δεν φτάνει αυτό, υπάρχει και η θεωρία, που συγκεντρώνει μάλιστα αρκετούς πιστούς, ότι το Τρίγωνο του Διαβόλου λειτουργεί ως πύλη για άλλους πλανήτες...
To Χειρόγραφο Βόινιτς
Το χειρόγραφο Βόινιτς πήρε το όνομα του από αυτόν που το ανακάλυψε το 1912 σε ένα ιταλικό μοναστήρι και είναι ίσως το πιο μυστηριώδες βιβλίο στην ιστορία του κόσμου. Πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο σε μια ακατανόητη γλώσσα, με ακαταλαβίστικο περιεχόμενο και μυστηριώδεις εικονογραφήσεις. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι γράφτηκε πριν από αιώνες (400 έως 800 χρόνια περίπου) από κάποιον άγνωστο συγγραφέα που χρησιμοποίησε έναν άγνωστο κώδικα γραφής.
Από τις σελίδες του, το μόνο που μπορεί να καταλάβει κανείς είναι ότι χρησίμευε ως φαρμακολόγιο, καθώς φαίνεται να περιγράφει θέματα μεσαιωνικής και πρώιμης ιατρικής, αλλά και ως αστρονομικός και κοσμολογικός χάρτης. Αυτά όμως που ξενίζουν ακόμα περισσότερο από την γλώσσα γραφής, είναι οι εικόνες άγνωστων φυτών, κοσμολογικά διαγράμματα και παράξενες απεικονίσεις γυμνών γυναικών μέσα σε ένα πράσινο υγρό (φωτό).
Δεκάδες κρυπταναλυτές, μελετητές και επιστήμονες επιχείρησαν να το μεταφράσουν αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Πολλοί έφτασαν στο συμπέρασμα ότι στην ουσία πρόκειται για μια καλοστημένη φάρσα, ότι τα κρυπτογραφημένα λόγια είναι μια δίχως νόημα εναλλαγή τυχαίων χαρακτήρων και ότι οι ανορθόδοξες εικόνες ανήκουν αποκλειστικά στην σφαίρα της φαντασίας.
Σήμερα βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη Σπανίων Χειρογράφων Beinecke του πανεπιστημίου Γέιλ, με το κωδικό όνομα MS408 και κανένας δεν κατάφερε μέχρι τώρα να αποκρυπτογραφήσει ούτε μια λέξη.
Από τις σελίδες του, το μόνο που μπορεί να καταλάβει κανείς είναι ότι χρησίμευε ως φαρμακολόγιο, καθώς φαίνεται να περιγράφει θέματα μεσαιωνικής και πρώιμης ιατρικής, αλλά και ως αστρονομικός και κοσμολογικός χάρτης. Αυτά όμως που ξενίζουν ακόμα περισσότερο από την γλώσσα γραφής, είναι οι εικόνες άγνωστων φυτών, κοσμολογικά διαγράμματα και παράξενες απεικονίσεις γυμνών γυναικών μέσα σε ένα πράσινο υγρό (φωτό).
Δεκάδες κρυπταναλυτές, μελετητές και επιστήμονες επιχείρησαν να το μεταφράσουν αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Πολλοί έφτασαν στο συμπέρασμα ότι στην ουσία πρόκειται για μια καλοστημένη φάρσα, ότι τα κρυπτογραφημένα λόγια είναι μια δίχως νόημα εναλλαγή τυχαίων χαρακτήρων και ότι οι ανορθόδοξες εικόνες ανήκουν αποκλειστικά στην σφαίρα της φαντασίας.
Σήμερα βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη Σπανίων Χειρογράφων Beinecke του πανεπιστημίου Γέιλ, με το κωδικό όνομα MS408 και κανένας δεν κατάφερε μέχρι τώρα να αποκρυπτογραφήσει ούτε μια λέξη.
Ο Χάρτης του Πίρι Ρέις
Ο χάρτης του Πίρι Ρέις ανακαλύφθηκε τυχαία το 1929 σε ένα μουσείο της Τουρκίας και από τότε δεν έχει βρεθεί μια λογική εξήγηση για τις απεικονίσεις του.
Σε διαστάσεις περίπου 60x86 εκατοστά, ο Τούρκος ναύαρχος Πίρι Ρέις είχε ζωγραφίσει το 1513 τον χάρτη του κόσμου και είχε συμπεριλάβει την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη δυτική Αφρική, τον κεντρικό και νότιο Ατλαντικό, την Καραϊβική, το ανατολικό μισό της νότιας Αμερικής και ένα μέρος της Ανταρκτικής, απαλλαγμένης όμως από τα στρώματα πάγου.
Οι χώρες εκείνες που λείπουν, δεν λείπουν στην πραγματικότητα γιατί στα αυθεντικά χειρόγραφα του, ο Πίρι Ρέις μας διαβεβαιώνει ότι είχε σχεδιάσει και την βόρεια Αμερική αλλά και υπόλοιπο ανατολικό μισό του κόσμου, κομμάτια του χάρτη που πιθανόν καταστράφηκαν με την πάροδο του χρόνου. Στο ίδιο κείμενο, ο Ρέις μας πληροφορεί ότι για την σχεδίαση του χάρτη του χρησιμοποίησε όλους τους γνωστούς χάρτες της εποχής του, συνδυάζοντας τους.
Σε διαστάσεις περίπου 60x86 εκατοστά, ο Τούρκος ναύαρχος Πίρι Ρέις είχε ζωγραφίσει το 1513 τον χάρτη του κόσμου και είχε συμπεριλάβει την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη δυτική Αφρική, τον κεντρικό και νότιο Ατλαντικό, την Καραϊβική, το ανατολικό μισό της νότιας Αμερικής και ένα μέρος της Ανταρκτικής, απαλλαγμένης όμως από τα στρώματα πάγου.
Οι χώρες εκείνες που λείπουν, δεν λείπουν στην πραγματικότητα γιατί στα αυθεντικά χειρόγραφα του, ο Πίρι Ρέις μας διαβεβαιώνει ότι είχε σχεδιάσει και την βόρεια Αμερική αλλά και υπόλοιπο ανατολικό μισό του κόσμου, κομμάτια του χάρτη που πιθανόν καταστράφηκαν με την πάροδο του χρόνου. Στο ίδιο κείμενο, ο Ρέις μας πληροφορεί ότι για την σχεδίαση του χάρτη του χρησιμοποίησε όλους τους γνωστούς χάρτες της εποχής του, συνδυάζοντας τους.
Αν ακόμα δεν έχετε προβληματιστεί, απλά θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο συγκεκριμένος χάρτης είναι τόσο ακριβής στις λεπτομέρειες που δεν γίνεται παρά να προκαλέσει δέος: πως γίνεται τον 16ο αιώνα ένας ναύαρχος να σχεδιάσει πιστά ολόκληρη τη Γη χωρίς την δυνατότητα εναέριας παρατήρησης; Πως γίνεται να μπόρεσε να χωρίσει τις ηπείρους και τις ακτές στις αληθινές τους αποστάσεις χωρίς την γνώση της μεθόδου της αζιμουθιακής προβολής ή της σφαιρικής τριγωνομετρίας που απαιτούνται για τη χαρτογράφηση; Και πως σχεδίασε την Ανταρκτική χωρίς εκείνη να έχει ανακαλυφθεί επίσημα τη δεδομένη χρονολογία;
Οι Γραμμές των Νάσκα
Τα γεογλυφικά Lima του πολιτισμού Νάσκα στο Περού συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα μυστήρια του κόσμου τόσο για τον τρόπο όσο για τον λόγο της κατασκευής τους. Πρόκειται για 13.000 περίπου γραμμές που σχηματίζουν 800 σχέδια και καλύπτουν μια έκταση 450 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Εκτιμάται ότι σχηματίστηκαν κάπου μεταξύ του 500 πΧ και του 500 μΧ και μοιάζουν σαν να τα έχει σχεδιάσει ένα γιγαντιαίο χέρι.
Οι γραμμές αυτές σχηματίζουν μορφές, ζώα, φυτά και γεωμετρικά σχέδια και το περίεργο είναι ότι ουσιαστικά δεν έχουν πρακτικό λόγο κατασκευής, εφ' όσον είναι ορατά στο σύνολό τους, μόνο από τον ουρανό. Μόνο το κεντρικό γεογλυφικό αναπαριστά μια αράχνη και έχει μήκος 45 μέτρα. Οι μελετητές εκτιμούν ότι ίσως οι Νάσκα είχαν στην κατοχή τους ένα είδος αερόστατου ή μεγάλου χαρταετού που τους βοήθησε να τα σχεδιάσουν.
Πολλοί λένε ότι πρόκειται για αεροδιάδρομο φτιαγμένο για εξωγήινους. Άλλοι το πάνε ακόμα παραπέρα, λέγοντας ότι οι γραμμές είναι φτιαγμένες από εξωγήινους. Μερικοί πιστεύουν ότι πριν από 2000 χρόνια, κατοικούσαν γίγαντες στη Γη.Η πιο δημοφιλής (και πιο αληθοφανής) εξήγηση ως προς το λόγο κατασκευής τους, είναι ότι οι Νάσκα έκαναν αυτά τα σχέδια για να καλέσουν από τον ουρανό τον ήρωα της μυθολογίας τους, Βιρακότσα, θεωρία που ωστόσο δεν έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα.
Η Συνδόνη του Τορίνο
Αν και το Βατικανό την έχει χαρακτηρίσει ως μη αυθεντική, η Ιερά Σινδόνη παραμένει ένα άλυτο μυστήριο της ανθρωπότητας. Είναι ένα σάβανο πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός 33χρονου γενειοφόρου άνδρα. Σε όλο το ύφασμα υπάρχουν σημάδια αίματος που προδίδουν ότι αυτός ο άντρας είχε σταυρωθεί και στη συνέχεια το σώμα του είχε καλυφθεί με αυτό το κομμάτι ύφασμα. Εύλογα, πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού μετά την Σταύρωση, καθώς τα υλικά της ύφανσης του παραπέμπουν στην εποχή που έζησε και τα σημάδια του αίματος μαρτυρούν τον ίδιο τρόπο θανάτου με αυτόν του Χριστού.
Κάποιοι εκτιμητές το χρονολογούν κοντά στην εποχή της Σταύρωσης ενώ άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ανθρώπινο δημιούργημα που φτιάχθηκε πολύ αργότερα, μεταξύ του 13ου και 14ου αιώνα. Ακόμα και αν είναι όντως μια σύμπτωση και δεν πρόκειται για το σάβανο του Χριστού, το μυστήριο παραμένει: τι έχει απογίνει η πραγματική συνδόνη που κάλυψε το σώμα του μετά την αποκαθήλωση του από τον Σταυρό;
Η Lady Babushka
Στην ανάλυση των φιλμ και των φωτογραφιών που απαθανάτισαν την δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι το 1963, μέσα στο πλήθος που βρισκόταν κοντά στο αυτοκίνητο, ήταν μια μυστηριώδης γυναίκα. Φορούσε ένα καφέ παλτό και ένα μαντίλι στο κεφάλι της (για αυτό το λόγο ονομάστηκε Lady Babushka, από τις Ρωσίδες γιαγιάδες που φορούσαν μαντίλια στα μαλλιά τους. Μπάμπουσκα σημαίνει 'γιαγιά'.)
Στα στιγμιότυπα των ταινιών, φαίνεται ότι αυτή η γυναίκα κρατούσε κάτι μπροστά στο πρόσωπο της. Μια κάμερα. Μετά τους πυροβολισμούς, όταν ο περισσότερος κόσμος διασκορπίστηκε, η Babushka παρέμεινε εκεί και κατέγραφε τα γεγονότα, ενώ λίγο αργότερα χάθηκε στους δρόμους του Elm Street.
Αυτό που κάνει την υπόθεση ακόμα πιο περίεργη, είναι ότι παρόλο που το FBI, μέσω του Τύπου, ζήτησε από αυτήν την γυναίκα να παραδώσει τα ντοκουμέντα της κάμερας, εκείνη δεν εμφανίστηκε ποτέ. Το 1970 μια γυναίκα, η Μπέβερλι Όλιβερ, εμφανίστηκε, ισχυριζόμενη ότι είναι η Babushka, αλλά η ιστορία της παρουσίαζε πολλά κενά και μέχρι σήμερα θεωρείται ότι λέει ψέματα. Κανείς δεν ξέρει ποια ήταν αυτή η γυναίκα με το μαντίλι και για ποιο λόγο δεν παρέδωσε ποτέ αυτά που τράβηξε στην αστυνομία...
Οι Γραμμές των Νάσκα
Τα γεογλυφικά Lima του πολιτισμού Νάσκα στο Περού συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα μυστήρια του κόσμου τόσο για τον τρόπο όσο για τον λόγο της κατασκευής τους. Πρόκειται για 13.000 περίπου γραμμές που σχηματίζουν 800 σχέδια και καλύπτουν μια έκταση 450 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Εκτιμάται ότι σχηματίστηκαν κάπου μεταξύ του 500 πΧ και του 500 μΧ και μοιάζουν σαν να τα έχει σχεδιάσει ένα γιγαντιαίο χέρι.Οι γραμμές αυτές σχηματίζουν μορφές, ζώα, φυτά και γεωμετρικά σχέδια και το περίεργο είναι ότι ουσιαστικά δεν έχουν πρακτικό λόγο κατασκευής, εφ' όσον είναι ορατά στο σύνολό τους, μόνο από τον ουρανό. Μόνο το κεντρικό γεογλυφικό αναπαριστά μια αράχνη και έχει μήκος 45 μέτρα. Οι μελετητές εκτιμούν ότι ίσως οι Νάσκα είχαν στην κατοχή τους ένα είδος αερόστατου ή μεγάλου χαρταετού που τους βοήθησε να τα σχεδιάσουν.
Πολλοί λένε ότι πρόκειται για αεροδιάδρομο φτιαγμένο για εξωγήινους. Άλλοι το πάνε ακόμα παραπέρα, λέγοντας ότι οι γραμμές είναι φτιαγμένες από εξωγήινους. Μερικοί πιστεύουν ότι πριν από 2000 χρόνια, κατοικούσαν γίγαντες στη Γη.Η πιο δημοφιλής (και πιο αληθοφανής) εξήγηση ως προς το λόγο κατασκευής τους, είναι ότι οι Νάσκα έκαναν αυτά τα σχέδια για να καλέσουν από τον ουρανό τον ήρωα της μυθολογίας τους, Βιρακότσα, θεωρία που ωστόσο δεν έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα.
Η Συνδόνη του Τορίνο
Αν και το Βατικανό την έχει χαρακτηρίσει ως μη αυθεντική, η Ιερά Σινδόνη παραμένει ένα άλυτο μυστήριο της ανθρωπότητας. Είναι ένα σάβανο πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός 33χρονου γενειοφόρου άνδρα. Σε όλο το ύφασμα υπάρχουν σημάδια αίματος που προδίδουν ότι αυτός ο άντρας είχε σταυρωθεί και στη συνέχεια το σώμα του είχε καλυφθεί με αυτό το κομμάτι ύφασμα. Εύλογα, πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού μετά την Σταύρωση, καθώς τα υλικά της ύφανσης του παραπέμπουν στην εποχή που έζησε και τα σημάδια του αίματος μαρτυρούν τον ίδιο τρόπο θανάτου με αυτόν του Χριστού.Κάποιοι εκτιμητές το χρονολογούν κοντά στην εποχή της Σταύρωσης ενώ άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ανθρώπινο δημιούργημα που φτιάχθηκε πολύ αργότερα, μεταξύ του 13ου και 14ου αιώνα. Ακόμα και αν είναι όντως μια σύμπτωση και δεν πρόκειται για το σάβανο του Χριστού, το μυστήριο παραμένει: τι έχει απογίνει η πραγματική συνδόνη που κάλυψε το σώμα του μετά την αποκαθήλωση του από τον Σταυρό;
Η Lady Babushka
Στην ανάλυση των φιλμ και των φωτογραφιών που απαθανάτισαν την δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι το 1963, μέσα στο πλήθος που βρισκόταν κοντά στο αυτοκίνητο, ήταν μια μυστηριώδης γυναίκα. Φορούσε ένα καφέ παλτό και ένα μαντίλι στο κεφάλι της (για αυτό το λόγο ονομάστηκε Lady Babushka, από τις Ρωσίδες γιαγιάδες που φορούσαν μαντίλια στα μαλλιά τους. Μπάμπουσκα σημαίνει 'γιαγιά'.)Στα στιγμιότυπα των ταινιών, φαίνεται ότι αυτή η γυναίκα κρατούσε κάτι μπροστά στο πρόσωπο της. Μια κάμερα. Μετά τους πυροβολισμούς, όταν ο περισσότερος κόσμος διασκορπίστηκε, η Babushka παρέμεινε εκεί και κατέγραφε τα γεγονότα, ενώ λίγο αργότερα χάθηκε στους δρόμους του Elm Street.
Αυτό που κάνει την υπόθεση ακόμα πιο περίεργη, είναι ότι παρόλο που το FBI, μέσω του Τύπου, ζήτησε από αυτήν την γυναίκα να παραδώσει τα ντοκουμέντα της κάμερας, εκείνη δεν εμφανίστηκε ποτέ. Το 1970 μια γυναίκα, η Μπέβερλι Όλιβερ, εμφανίστηκε, ισχυριζόμενη ότι είναι η Babushka, αλλά η ιστορία της παρουσίαζε πολλά κενά και μέχρι σήμερα θεωρείται ότι λέει ψέματα. Κανείς δεν ξέρει ποια ήταν αυτή η γυναίκα με το μαντίλι και για ποιο λόγο δεν παρέδωσε ποτέ αυτά που τράβηξε στην αστυνομία...
Ακολουθήστε το Ταξίδι στο Ανεξήγητο στο Google News