Τα υπολείμματα ενός σκελετού «βαμπίρ» βρέθηκαν σε ένα τάφο στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας, έτσι ισχυρίζεται ένας Ιταλός ιατροδικαστής και ανθρωπολόγος.
Ο Matteo Borrini του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας δήλωσε ότι ο ίδιος και η ομάδα του ανακάλυψαν τον σκελετό μιας γυναίκας που χρονολογείται από τον Μεσαίωνα, στης οποίας το κρανίο είχε καρφωθεί στο στόμα ένα τούβλο, μια παραδοσιακή μέθοδος για να εξασφαλίσουν ότι οι απέθαντοι που πίνουν αίμα δεν θα ξαναπιούν.
Ο Borrini είπε σε μια συνάντηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Εγκληματολογικών Επιστημών στο Ντένβερ ότι όταν η Ευρώπη μαστιζόταν από Πανούκλα υπήρχε μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η ασθένεια μεταδίδεται από τα θηλυκά βαμπίρ.
Η ιδέα αυτή πιθανότατα προέρχεται από το αίμα που έτρεχε και συχνά προέρχονταν από τα στόματα των θυμάτων της πανούκλας, όταν πέθαναν, είπε ο Borrini.
Θεωρήθηκε ότι οι βρικόλακες, οι οποίοι θάφτηκαν δίπλα στα πτώματα θυμάτων της πανούκλας, τρέφονταν με τους νεκρούς γείτονές τους, έως ότου αισθανθούν αρκετά ισχυροί για να σηκωθούν από τον τάφο τους και να τραφούν με τους ζωντανούς, διαιωνίζοντας τον κύκλο της μόλυνσης.
Ως εκ τούτου, οι νεκροθάφτες ήταν υπεύθυνοι για τον εντοπισμό πιθανών γυναικών βρυκολάκων ανάμεσα στους νεκρούς από τα σημάδια μασημένου σάβανου γύρω από το στόμα και κάρφωναν τα στόματα τους με ένα τούβλο για να σταματήσουν τη διατροφή τους, σύμφωνα με τον Borrini.
Αυτός είναι και ο πρώτος σκελετός βρικόλακα που ανακαλύφθηκε ποτέ. Το νεκροταφείο στη Βενετία ανασκάφτηκε πρώτη φορά το 2006. Όπως είδαμε σχετικά πρόσφατα εντοπίστηκε σκελετός βρικόλακα και στη Πολωνία.
Ο σκελετός της γυναίκας βρέθηκε σε μαζικό τάφο θυμάτων της Ενετικής Πανώλης το 1576, κατά την οποία ο καλλιτέχνης Τιτσιάνο επίσης πέθανε, στο μικρό νησί του Lazzaretto Nuovo.
Οι αρχές της Βενετίας είχαν χαρακτηρίσει το νησί σαν νοσοκομείο καραντίνας το 1468 μετά από μια προηγούμενη επιδημία πανούκλας. Ο Borrini είπε ότι οι νεκροθάφτες έσπρωξαν το τούβλο στο στόμα της γυναίκας με τέτοια δύναμη ώστε είχε σπάσει μερικά από τα δόντια της.
Όταν μεταγενέστερο κύμα του Μαύρου Θανάτου σάρωσε τη Βενετία μεταξύ 1630 και 1631, η επιδημία προσέβαλε 50.000 κατοίκους της κοσμοπολίτικης πόλης των 150.000 κατοίκων, ή ένας στους τρεις ανθρώπους.
Οι αρχαιολόγοι πρόσφατα σχετικά ανασκάπτουν ομαδικούς τάφους θυμάτων Πανούκλας και μαζί με αυτά εντοπίζουν και τους σκελετούς των βρικολάκων.
Οι θρύλοι του βαμπιρισμού και των βρικολάκων υπάρχει εδώ και χιλιετίες σε διάφορους πολιτισμούς, αλλά η σύγχρονη εικόνα του βαμπίρ προέρχεται από τις ιστορίες των αρχών του 18ου αιώνα στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Μετά από μια έξαρση των υποτιθέμενων θεάσεων, η φρενίτιδα των βρικολάκων διαδόθηκε στη Δυτική Ευρώπη και αργότερα διαδόθηκε με το μυθιστόρημα του Bram Stoker το 1897, Dracula.
Έρευνα-Μετάφραση-Επιμέλεια κειμένων στα Ελληνικά ΑΟΡΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Πηγή:
